Είμαι αυτός ο κηπουρός
κείνος… δίχως δικό του κλήρο
που ολιμερίς κοπιάζει
αλλά σε ξένο κήπο
Φκιάνει πρασιές, παρτέρια
για υάκινθους και ρόδα
Κλαδεύει και μπολιάζει
σκαλίζει ματωμένο χώμα
Κι όταν μυρίσει άνοιξη
γεμίζει ο τόπος άνθη…
μα άλλοι θα απολαύσουνε
του κήπου του τα κάλλη
Είμαι αυτός ο κηπουρός
που η μοίρα είχε κάνει
τα όνειρα που πάσχιζε
ποτέ του να μην φτάνει
κείνος… δίχως δικό του κλήρο
που ολιμερίς κοπιάζει
αλλά σε ξένο κήπο
Φκιάνει πρασιές, παρτέρια
για υάκινθους και ρόδα
Κλαδεύει και μπολιάζει
σκαλίζει ματωμένο χώμα
Κι όταν μυρίσει άνοιξη
γεμίζει ο τόπος άνθη…
μα άλλοι θα απολαύσουνε
του κήπου του τα κάλλη
Είμαι αυτός ο κηπουρός
που η μοίρα είχε κάνει
τα όνειρα που πάσχιζε
ποτέ του να μην φτάνει
16 σχόλια:
είσαι ένας κηπουρός που παρόλα αυτά συνεχίζει να καλλιεργεί. κι αν δεν απολαμβάνεις τους κόπους σου, είναι γιατί ανάμεσα απ' τα άνθη που φυτρώνουν, υπάρχει και το βοτάνι που δεν σ' αφήνει να ξεχνάς...
και δεν είναι εύκολο να το ξεριζώσεις αυτό. γιατί φυτρώνει ξανά και ξανά.
είσαι ένας κηπουρός που η μοίρα πότε σου χαμογελά και πότε σου θυμώνει. και πότε σου παίρνει τις στάλες απ' το χέρι και πότε στο αφήνει αφυδατωμένο. μα έχεις τον κήπο σου...
της ψυχής σου...της καρδιάς σου...κι αυτόν δεν θα στον πάρει κανείς...
όλο και κάτι καινούργιο θα βρεις να σπέρνεις. και ίσως ίσως, να προλαβαίνεις και μερικές στιγμές να το χαϊδεύεις...
:)
φιλιά βρόχινα λάκη μου...
αν δεν είχα και τα δικά σου βρόχινα φιλιά τίποτα απολύτως δεν θα άνθιζε σ' αυτόν εκεί τον τόπο
και ναι ... ίσως ίσως κάποια στιγμή να προλάβω να το κοιτάξω προτού χαθεί για πάντα
σ' ευχαριστώ για το βρόχινο πέρασμα σου
Λάκη μου τα όνειρα ανατέλουν με την δική μας μέθη
Κι ας δωθούν..
Φυτεύουμε ηλίανθους χρόνους
Στην εκκίνηση είμαστε...
φιλιά
δεν θα μπορούσα, μέρες άνοιξης, να διαφωνήσω μαζί σου, κι ας νιώθω του χειμώνα το χνώτο πάνω μου
σ' ευχαριστώ πολύ για το πέρασμά σου
φιλιά πολλά κι από μένα
εγώ θα είμαι εδώ
όταν εσύ αρχίσεις να απολαμβάνεις του κήπου τα κάλλη .
και θα έρθει θεδεθε !
ο δε τελευταίος στίχος ...
λέει "είχε" - "πάσχιζε" - !
παρελθόν, ακούς ?!
βήμα το βήμα πάμε μπρος .
πέρα κι απο την άνοιξη .
δες !
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Ω ναι!
θα είναι παρελθόν... το ακούω, το βλέπω, το διαισθάνομαι
η άνοιξη όλους μας προλαβαινει, θεδεθε!
Καλημέρες πολλές κι από εδώ
ΧΧΧΧΧΧΧΧ
Κηπουρέ μου :)
Καλημέρα και καλή άνοιξη μας.
Καλημέρα Τζάκυ μου και καλώς μας έφτασε..!!
:) :) :)
Oπως λεει και η Νεράιδα ... οτι καλλιεργει κανεις καλο ειναι...
Την αγαπη μου και τα χρονια μου πολλα για χθες.
Ημουν χωρις τηλεφωνα χωρις ιντερνετ και γενικως "χωρις"... μια βδομαδα...
Σ'ευχαριστώ πολύ-πολύ καλή μου Μαρία για τις ευχές σου και πολλά φιλιά από εμένα
ΥΓ. Μου έχουν λήψει τα μαθήματα, τι λες, θα κάνουμε καμμιά νέα προσπάθεια, έχεις όρεξη?
katara katara auto to taxidi..
Ωωωω!! ωραία μου καταδικασμένη τι έκπληξη ήταν αυτή!!
καλώς ήρθες και πάλι στο αραχνιασμένο μου μπλογκ
να... κάτσε σε έκεινη εκεί την πολυθρόνα
που έχω προλάβει να ξεσκονίσω
και θα σου φέρω
κρύο νερό της λησμονιάς
και γλυκό μέντα
να ξαποστάσεις..
κατάρα το ταξίδι μας
μα πρέπει να γίνει
ελπίζω σύντομα να σε ξαναδώ
(να είσαι καλά να την θυμάσαι)
Πάντα έχω όρεξη για μαθήματα... και είμαι πάντα εδω για σένα..
Αν θυμαμαι καλα πρεπει να χεις λαβει το νεο μου μαιλ..
Το εστειλα σε ολους τους φιλους χθες αλλα αν εγινε κατι και δεν το πηρες ενημερωσε με απο δω
Φιλί :)
Ναι Μαρία μου το έχω πάρει, θα σε ενοχλήσω σύντομα, να το ξέρεις
θέλω κάποια στιγμή να σταματήσουν να κόβουν άλλοι τα ρόδα που καλλιεργώ στον κήπο μου και να μπορέσω όταν μπει η άνοιξη να τα χαρώ. Κι ας ξέρω πως δεν μου ανήκουν...
Καλώς ήρθες Χαρά..
... και πόσο πολύ ασπάζομαι τις επιθυμίες σου...
δυστυχώς όμως τις περισσότερες φορές δεν συμβαίνει αυτό
ίσως ένας "κηπουρός" τελικά να νιώθει όμορφα μόνο και μόνο να καλλιεργεί κι ας χαίρονατι οι άλλοι
ελπίζω να σε ξαναδώ Χαρά μου
σ' ευχαριστώ για το πέρασμά σου
Δημοσίευση σχολίου