Η ώρα είναι τρεις…
Απόψε νιώθω ατελείωτα ρομαντικός
Θες να ‘ναι το μικρό της ώρας;
Θες να ‘ναι το παράνομο αλκοόλ;
Θες να ‘ναι ‘κείνο το τραπεζάκι κάτω από το θολό φως;
Θες να ‘ναι ο φίλος που μιλούσε με την ψυχή του;
Ότι και να ‘ναι, απόψε νιώθω ατελείωτα ρομαντικός
Κάτι που έχει χρόνια να χτυπήσει την πόρτα μου
Θα μπορούσα να ζωγραφίσω με τα πιο απίθανα χρώματα
Θα μπορούσα να ταιριάξω τις πιο ανείπωτες λέξεις
Θα μπορούσα να δημιουργήσω τις πιο σαγηνευτικές μελωδίες
Θα μπορούσα να περάσω τις πιο άγριες θάλασσες
Θα μπορούσα να ταξιδέψω στους πιο μακρινούς πλανήτες
Μα κάτι λείπει...
Μου λείπει ένα φεγγάρι
Μου λείπει ένα πλακόστρωτο να ανηφορίσω
Μου λείπει ένα δροσερό αεράκι
Μου λείπει ένα μυρωδάτο κυματάκι
Μου λείπει μια μελαγχολική βροχή
Μου λείπει ένα τρεμουλιαστό φως κεριού
Μου λείπει μία ζέστα από τζάκι
Μου λείπει ένα κελάηδισμα πουλιού
Μου λείπει μια άνοιξη
Μου λείπεις εσύ…
Απόψε θα μπορούσα να ‘μουνα ατελείωτα ρομαντικός
μα ήρθες και μου θύμισες πως πάντα κάτι θα μου λείπει
Καληνύχτα!
Απόψε νιώθω ατελείωτα ρομαντικός
Θες να ‘ναι το μικρό της ώρας;
Θες να ‘ναι το παράνομο αλκοόλ;
Θες να ‘ναι ‘κείνο το τραπεζάκι κάτω από το θολό φως;
Θες να ‘ναι ο φίλος που μιλούσε με την ψυχή του;
Ότι και να ‘ναι, απόψε νιώθω ατελείωτα ρομαντικός
Κάτι που έχει χρόνια να χτυπήσει την πόρτα μου
Θα μπορούσα να ζωγραφίσω με τα πιο απίθανα χρώματα
Θα μπορούσα να ταιριάξω τις πιο ανείπωτες λέξεις
Θα μπορούσα να δημιουργήσω τις πιο σαγηνευτικές μελωδίες
Θα μπορούσα να περάσω τις πιο άγριες θάλασσες
Θα μπορούσα να ταξιδέψω στους πιο μακρινούς πλανήτες
Μα κάτι λείπει...
Μου λείπει ένα φεγγάρι
Μου λείπει ένα πλακόστρωτο να ανηφορίσω
Μου λείπει ένα δροσερό αεράκι
Μου λείπει ένα μυρωδάτο κυματάκι
Μου λείπει μια μελαγχολική βροχή
Μου λείπει ένα τρεμουλιαστό φως κεριού
Μου λείπει μία ζέστα από τζάκι
Μου λείπει ένα κελάηδισμα πουλιού
Μου λείπει μια άνοιξη
Μου λείπεις εσύ…
Απόψε θα μπορούσα να ‘μουνα ατελείωτα ρομαντικός
μα ήρθες και μου θύμισες πως πάντα κάτι θα μου λείπει
Καληνύχτα!
18 σχόλια:
Ποτέ μας δεν έχουμε αυτό που θέλουμε τελικά..
Μπορουμε άλλοτε να γίνουμε ατελείωτα ρομαντικοί..κι άλλοτε ατελείωτα σκληροί..
Καλημερα Λάκη και καλη βδομαδα
Ναι αρκεί...
να γινόμαστε ρομαντικοί στους άλλους και σκληροί με τον εαυτό μας που δεν προσπαθεί αρκετά για να γίνουμε αυτό το κάτι που τους λείπει
Καλή εβδομάδα να έχεις και εσύ Μαρία μου
πάντα κάτι θα λείπει...
κι η βροχή που λούζει το φεγγάρι, δάκρυα του ρίχνει...
...γιατί της λείπει κάποιος που μπορεί να τα δεχτεί όπως κι αν έρχονται...
...χωρίς γιατί...
φιλιά βρόχινα...
Γιατί πρέπει πάντα να λείπει κάτι..γιατί πρέπει πάντα κάτι να μένει αδειανό..γέμισέ το..Καλησπέρες ενδυνάμωσης, σύνεσης & εγωισμού..
Ναι!
κάποιος που να τα δέχεται σε όλη τους την ένταση και σε όλα τους τα χρώματα
κάποιος που να φτιάχνει διαμάντια από κάθε δάκρυ και να τα κρεμά στο λαιμό σαν κόσμημα κι ας ξέρει πως θα είναι αυτά που θα τον πνίξουν
Ναι! κάποιος τέτοιος μας λείπει
και ποιος στ αλήθεια μπορεί να απαντήσει στα «γιατί»;
Καθώς βρέχει και εδώ κάτω, τα φιλιά σου ήρθαν και στα ανταποδίδω κατα-μουσκεμένος
Όναρ μου, την ενδυνάμωση την δέχομαι, σύνεση και εγωισμό θα τα αφήσω να με προσπεράσουν.
Δεν υπάρχουν γιατί όταν δεν μπορείς να γεμίσεις, απλά συμβαίνει συχνά… ίσως γιατί έχουμε δημιουργήσει μεγάλη άβυσσο μέσα μας στην οποία πολλές φορές χανόμαστε και οι ίδιοι
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα χωρίς αναμονές (ελπίζω να μην σε δυσκόλεψα τόσο πολύ)
Λακη μου
σταματα
να θρηνείς
για τις ελλείψεις
ήρθε η ώρα
για την Οδύνη
των πλεονασμών...
καλησπέρα,καλέ μου
Αγαπημένη μου Σκοτεινή Πριγκίπισσα ξέρεις να με αφήνεις άφωνο κάθε φορά και να με ρίχνεις πάλι στην σιωπή... άντε να δούμε πότε θα ξαναβγώ από εκεί
Τα φιλια μου για καλό (και ξεκούραστο βράδυ)
τι λες τώρα!!!
τόχω νοιώσει αυτό που περιγράφεις.
όλο.
απο αρχή μέχρι τέλους και ξανά!
και επιμένω τελικά
στην δύναμη του να νοιώθεις.
κι ας λείπουν κομμάτια, άνθρωποι, ανάγκες.
υπάρχεις εσύ με όλες αυτές τις αποχρώσεις.
πάρα πολύ μου άρεσε...
και αυτά τα ανεξηγήτα
που μας χτυπούν την πόρτα
είναι υπέροχα...
μας ξυπνάνε
μας θυμίζουν
την τρυφερότητα για τον εαυτό μας.
και αυτό αξίζει πολλά.
καλησπέρα
γλυκιά
λάκη μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχ
Ααχχ Maya μου είναι πολύ όμορφο να ξέρεις ότι κι άλλοι έχουν περάσει αυτά τα κανάλια. Με κάποιο τρόπο είναι σαν ημερεύει η μοναξιά σου.
... και ναι, η δύναμη δεν μου λείπει, μα είναι αυτή η απογοήτευση γμτ μου μερικές φορές που σε κάνει να πιστεύεις ότι ποτέ δεν πρόκειται να συμπληρώσεις σωστά αυτό το γμμν παζλ
Σ' ευχαριστώ πολύ ..., μου έδωσες πολύ δύναμη γι' αυτά που θα 'ρθουν.
Και τα δικά μου φιλιά καλή μου
Ηρθα κ εγω..σας ελειψα??Λακη μου,ιδια συναισθηματα νιωθουμε ολοι τελικα,θελω απλα να σου πω οτι ειναι ομορφα αυτα που νιωθεις,γραφεις κ λες,κ αν θα μπορουσες να ησουν ρομαντικος σημερα δεν θα μπορεις να ξανα-εισαι στο μελλον?Ηρθα κ εγω λοιπον να σου ανταποδωσω λιγη πιστη για το μελλον οπως φροντιζεις να κανεις κ εσυ για μενα..
φιλια
Μπόρα είναι Naya μου, μπουρίνι καλοκαιρινό, δροσιά στην αρχή κι όμορφη αίσθηση, κι έγινε καταιγίδα μ’ αστραπές και χαλάζι.
Μα ο βρεμένος τη βροχή δεν φοβάται. Μπόρα είναι καλοκαιρινή και άθελα της ενισχύει τις ευωδιές θέρους...
γι’ αυτό σαν τέτοια, τις πρέπουν όλες οι τιμές, τα δάκρυα και ο πόνος
πραγματικά σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό το πέρασμα σου καθώς συμπλήρωσες ότι τώρα μου λείπει – I own you one!! (You really touched me tonight)
All the best
my kisses
Λάκη μου, αν δεν έλειπε ίσως να μην μπορούσες να νιώσεις το "ατελείωτα" ρομαντικός.
Στην ουσία το αντιλαμβάνεσαι κατά την προσγείωση.
Καλημέρα σου
Νότα μου,
εσύ ξέρεις πολλά!!!
ξέρεις πάρα-πολλά!!!
:))
:))
Πολύ καλημέρα όμορφη μου μελωδία
Τα ίδια φαίνεται ξέρουμε. Όμως προσπαθώ σκληρά. Ελπίζω κι εσύ.
Καληνύχτα
Κάνω ότι μπορώ. Άλλοτε με επιτυχία άλλοτε όχι. Μα δεν αντέχω πλέον την κόκκινη κυλίδα στον τοίχο. Ας γράψουν άλλοι τα συνθήματα του έρωτα. Εγώ εκεί θα είμαι, να ανταποκριθώ!!!
Έχω περάσει στην άλλη όχθη, όπως και εσύ (τουλάχιστο έτσι μου φαίνεται)
Φιλιά πολλά συναγωνιστικά
Ναι Λάκη μου, πέρασα στην άλλη όχθη, μουσκεμένη, ισοπεδωμένη, καταλαιπωρημένη αλλά πέρασα.
Και νιώθω πως δεν χρωστάω τίποτα. Και έκπτωση δεν έκανα και σε τιμή ευκαιρίας δεν πούλησα.
Τις καλημέρες μου και
"Άγρια κύματα, αντάρτες στο μυαλό μου
κάθε πτυχή απ' το αφόρετο παλτό μου
Έρημος βράχος, της ζωής μου τα κομμάτια
Άνιση μάχη, το σκοτάδι μεσ' τα μάτια"
αυτό δεν το πήρα και ούτε στο ζήτησα αλλά το ένιωσα βαθιά στο πετσί μου.
That's my girl!!!
:))
:))
Δημοσίευση σχολίου