{εμπνευσμένο από ανάρτηση του Δ Δικαίου}
Αφήσαμε βροχές αγαπημένες να μας προσπεράσουν
μη τάχα λιώσουμε στις καυστικές σταγόνες τους
που τόσο επιθυμούσαμε
Αφήσαμε νέφη άλλων ουρανών μέλι να στάξουν πάνω μας
μα δηλητήριο απόμεινε και μια πικρία αφήνει κάθε γλύκα
Πόσο είχαμε συμβιβαστεί!
Και τώρα τι μας μένει;
Δυο στίχοι, δύο δάκρυα, μια νύχτα μοναξιά
απόνερα σε βόρβορο, λυμάτων δυσωδία
Εκείνο που δεν τόλμησε τότες η ψυχή
Ανάμνηση για μια αναπνοή
που πάντα θα 'ναι ικανή
έως τα ξημερώματα να μας διατηρεί
Αφήσαμε βροχές αγαπημένες να μας προσπεράσουν
μη τάχα λιώσουμε στις καυστικές σταγόνες τους
που τόσο επιθυμούσαμε
Αφήσαμε νέφη άλλων ουρανών μέλι να στάξουν πάνω μας
μα δηλητήριο απόμεινε και μια πικρία αφήνει κάθε γλύκα
Πόσο είχαμε συμβιβαστεί!
Και τώρα τι μας μένει;
Δυο στίχοι, δύο δάκρυα, μια νύχτα μοναξιά
απόνερα σε βόρβορο, λυμάτων δυσωδία
Εκείνο που δεν τόλμησε τότες η ψυχή
Ανάμνηση για μια αναπνοή
που πάντα θα 'ναι ικανή
έως τα ξημερώματα να μας διατηρεί
17 σχόλια:
"Δυο στίχοι, δύο δάκρυα, μιά νύχτα μοναξιά
απόνερα σε βόρβορο , λυμάτων δυσωδία
τα δάχτυλά σου μάτωσαν , ψυχή μες τα γιαπιά
κι ένα νεκρό τριαντάφυλλο, στου κήπου τη γωνία"
******************
Δανείστηκα τους αρχικους σου στιχους..
Πανεμορφες οι σκεψεις σου Λάκη μου..
Πάντα ο Δημήτρης καταφέρνει να δίνει ομορφες εμπνεύσεις με τις λέξεις του.
ΜΙα γλυκιά καλημερα φίλοι μου και στους δυο σας :)
Ξέρεις να βλέπεις τα πιο πολύτιμα!!
μα θα μου επιτρέψεις...
Δυο στίχοι, δύο δάκρυα, μιά νύχτα μοναξιά
απόνερα σε βόρβορο, λυμάτων δυσωδία
δυο όνειρα που μάτωσαν, ψυχή χωρίς καρδιά
κι ένα νεκρό τριαντάφυλλο, στου κήπου τη γωνία
... εάν είναι να γίνει "τριο", να έχει περισσότερο ενδιαφέρον
Καλημέρα με χαμόγελο Μαρία μου
ΥΓ. Ξέρεις πολύ καλά ότι ο Δημήτρης είναι άφταστος (και όχι μόνο στις λέξεις)
A δεν ξερω πως το κανεις αυτο αλλα σιγουρα μαρεσει! :):)
Ότι ήμουν έτοιμος να ρωτήσω το ίδιο!!!
:)
:)
χχαχαχα τα μεγαλα πνευματα συναντιουνται!!!!
:)
Ενώ οι στίχοι και τα δάκρυα είναι δύο η νύχτα μοναξιά πάντα μία..ίσως γιατί αρκεί..Καλησπέρες εν πλω..
αυτή η ανάμνηση, το ιερό μας.
οι φίλοι, το ίδιο.
Σε ευχαριστώ, Λάκη.
Παίδες ντουέτου ή τρίο (τρίου ή θελα να πω),
όπως και να΄χει οι στίχοι είναι καταπληκτικοί.
Εγω έχω να πω πως αυτά που δεν τόλμησαν...τότε οι ψυχές θα ήταν μια ανώδυνη ανάμνηση ή θα είχαν ξεχαστεί κιόλας αν το τώρα μας ήταν ...διαφορετικό.
Γεια χαρά
Όναρ μου,
ελπίζω να πέρασες καλά στις ολιγοήμερες διακοπές σου και ούτε μία μοναχική νύχτα να μην εχεις στο μαξιλάρι σου
Καλή επιστροφή
Δημήτρη μου,
μιλάς πάντα με πολύ δυνατές λέξεις που αφήνουν ζωντανές αναμνήσεις και αξέχαστες στιγμές.
Πραγματικά λυπάμαι που δεν είχαμε τον απαιτούμενο χρόνο αλλά σου υπόσχομαι ότι θα τα ξαναπούμε σύντομα
Να σαι πάντα καλά φίλε μου
Αλέξανδρε,
πολύ ωραία το έθεσες... αλλά μήπως το τώρα ορίζεται από το τότε;
Καλό ξημέρωμα
Δεν είχα καλέ μου ΛΘ..ίσως επειδή το ευχήθηκες κι εσύ..Καληνύχτες γυρισμού..
Χαίρομαι πολύ για σένα καλό μου Όναρ...
και εφόσον όλοι μας επιστρέψαμε στην βάση μας σώοι (έστω κι αν μερικοί από εμάς είχαμε νύχτες μοναξιάς) και οι δικές σου καληνύχτες είμαι σίγουρος ότι θα πιάσουν τόπο
:))
:))
...πάντα θα είναι ικανή ...
Έπρεπε να το ξέρω. Οι δόσεις που σερβίρονται εδώ είναι πολύ ... δυνατές. Αλήθεια, δεν ξέρω αν πάντα τις αντέχω.
Καλό ξημέρωμα όμως.
Οι αυθεντικές ψυχές αντέχουν τα πάντα, πίστεψε με ...
... εως το ξημέρωμα που μόλις ξεπροβάλλει
δικές μας οι αναμνήσεις... πανέμορφες, γοητευτικές, που πάντα μας κάνουν γλυκά να αιμορραγούμε...
Καλό ξημέρωμα και σε σένα όμορφη μου μελωδία
(εγώ απόψε έχω πνιγεί στο αίμα και είμαι ευτυχής)
αν η ψυχή δε τόλμησε
τότε γιατί μάτωσε το κορμί
και περιφέρεται ανώφελα σε δρόμους γεμάτους λασπόνερα αφήνοντας που και που σταγόνες κόκκινες από αίμα
κι αν τόλμησε η ψυχή
γιατί τότε το κορμί τάφηκε
σ ερημωμένα κοιμητήρια γεμάτα σκιές κι ήχους κακούς της νύχτας
Δεν είναι που τόλμησε η ψυχή
κι ούτε είναι που δεν είχε το θάρρος
είναι που η καρδιά δεν άντεξε
και παραδώθηκε στο έλεός σου ...
Λάκη μου την αγάπη μου και πολλά φιλιά σου αφήνω..
Παραδομένοι είμαστε
σ’ όλα τα πρέπει..
Υποταχτήκαμε..
και σέρνουμε ανήμποροι
νεκρές καρδιές
να λέμε ότι ζούμε
Μα όλοι μας
‘κει πίσω σταυρωθήκαμε
με ασημί καρφιά
να ‘ναι η ανάμνηση γλυκιά
όσο κι αν μας πονά
Κλειώ μου, σ' ευχαριστώ πολύ για το αποτύπωμά σου και την αγάπη σου. Τα φιλιά μου για ένα όμορφο καλοκαιρινό απόγευμα.
Δημοσίευση σχολίου