Κυριακή 20 Ιουλίου 2008

Ελπίδα

{εμπνευσμένο από ανάρτηση της Μαρίας Ρ}

Όλα μου ταίριαζαν απόλυτα…
οι τυφλές αναμνήσεις
οι παντογνώστριες νύχτες
τα παραπονεμένα όνειρα
τα υπεργεμισμένα πατώματα

Όλα, μα όλα τα ένιωθα δικά μου…
Μόνο αυτή η αμμουδιά δεν ήταν πλέον
Ούτε θεούς συνάντησα!
Θάλασσα, μόνο θάλασσα απέραντη...
Α! Ναι! Και μια αλυσίδα με άγκυρα

Ποντισμένος από καιρό να αναμένω
Θυμάμαι είχα λόγους
για την ακινησία τούτη
μα τώρα πια εξέχασα πως να ερμηνεύω

Εύχομαι αυτή μου η αμνησία
ικανή να αποδειχθεί για να με προφυλάξει
απ’ το στερνό μου όνειρο
που λέω να υποκύψω

24 σχόλια:

jacki είπε...

Τι όμορφη ελπίδα. Αλλά λίγο σκοτεινή. Η θάλασσα μου αρέσει. Μου αρέσει που είναι απέραντη.
Καλημέρα.

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=NV0JfRS9SF8&feature=related

Στο χορό των άστρων θα λέμε παντα το ναί!Οχι με ΕΛΠΙΔΑ αλλά με ΠΙΣΤΗ!

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Απέραντη σαν έρημος Τζάκυ μου... μα πάντα καθαρτήρια!!

Να έχεις μια όμορφη Κυριακή κοντά σ' αυτούς που αγαπάς

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Δηλαδή γαλαζούλα μου δεν αρκεί που πιστεύω στην ελπίδα???

όμορφο το κλιπάκι που άφησες
(να ξέρεις ότι χαμογελάω)

Μαρια Νικολαου είπε...

Aπέραντη θάλασσα και μια αλυσίδα με άγκυρα..

Κύμα να γίνω ... κύμα και σκοτεινή βροχή..

Καλησπέρα και καλα να εισαι

Ανώνυμος είπε...

H Eλπίδα σου δινει.....την αίσθηση απλά,ψευδαίσθηση θα την έλεγα εγώ(γι'αυτο άλλωστε πεθαίνει τελευταία,αλλά πεθαίνει κι αυτή).Πίστη και... πίστη και ...πίστη για το κάθε τι,χωρίς ελπίδες και ευχές!
http://www.youtube.com/watch?v=fZfynRqOs-A

(δεν ηξερα ότι πήρε το όνομά μου...δεν τακαταφέρνω και καλα ακόμα)

M-meggie είπε...

Όποιος υποκύπτει ξέρει πως σκύβει.

Καλό σου βράδυ

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Δεν είπαμε σφαιρούλα μου ότι δεν πρέπει "σπρώχνουμε" αλλά μόνο να "δείχνουμε"...

Είμαστε σε διαφορετικές όχθες του ποταμού, βλέπουμε το ίδιο νερό να κυλά αλλά με διαφορετική ματιά.

Πανέμορφο κι αυτό το τραγούδι που άφησες αλλά επειδή είμαι και λιγουλάκι εγωϊστής να κάτι και για σένα (για σπάσιμο περισσότερο αλλά με χαμόγελο)

Καλά να είσαι πάντα και να χαμογελάς όπως εσύ ξέρεις
(δεν σου πείρε το όνομα απλά από εδώ που είμαι τα "βλέπω" όλα)

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Μαρία μου, εδώ θα με βρεις όπως και να έρθεις, όσο αναποφάσιστος μένω..)

Καλά να περάσεις Μαρία μου εκεί που θα πας

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Έχεις μια καταπληκτική ικανότητα Νότα μου να με γεμίζεις 1000 σκέψεις με 2 σου μόνο λέξεις

... σου υπόσχομαι ότι δεν θα σκύψω μέχρι να τις επεξεργαστώ όλες

Να είσαι καλά γλυκιά μου μελωδία

Ανώνυμος είπε...

Ξέρεις ....το ποτάμι δημιουργείται ΚΑΙ με τις δυο όχθες του.Ειμαστε ολα!Αυτο το ταίριασμα και η αποδοχή ολοκληρώνουν τον ΑΝθρωπο!
Νασαι καλα και δεν εχω αλλο όπλο και ταυτοχρονα ευλογία απο ενα απλο χαμογελο καρδιας!
Ανταποδίδω δε με αυτο που με αρεσει πολυ...
http://www.youtube.com/watch?v=BOT413fyZV4&feature=related

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Και με ποιο άλλο όπλο θα μπορούσα να ζητήσω να εκπληρώσω ένα στερνό όνειρο πέρα από ένα τέτοιο χαμόγελο όταν οι περισσότεροι δεν έχουν καν καρδιά!!!

(διάλεξες κομμάτι πολύ δικό μου!!! Καλό σου ξημέρωμα)

Γωγώ Πακτίτη είπε...

όλα ταιριάζουν...
ακόμη και η αμνησία της αμνησίας!

και κει που θέλεις να υποκύψεις,
δεν ξεχνάς το πως...

καλημέρα Λάκη μου,
με χαμόγελο δροσερό...:)

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

Λάκη


Μη δικαιολογείσαι
Αμνησία
για να βυθιστείς
σε Σκοτεινά Ονειρα

Το ξέρεις ότι
πάλι θα ξεγελαστείς

Καλημέρα ..:):):)

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Λίγη, τόσο δα λιγάκι δύναμη θέλει.. μα θα αντισταθώ όσο μπορώ

Την καλησπέρα μου όμορφη μου Γωγώ

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Ω!! Σκοτεινή μου Πριγκίπισσα
δεν ξεγελά ποτέ εκείνο το όνειρο,
όσο μαύρο κι αν του βάλεις
πάντα θα είναι
το πιο πολύχρωμο του κόσμου,
βλέπεις...
τα όνειρα παίρνουν το χρώμα του γεννήτορα
κι όχι των παροδικώς διαβιούντων

Καλό σου απόγευμα αγαπημένη μου

maya είπε...

υποκύπτεις ΑΠΟ το όνειρο?
ή υποκύπτεις ΣΤΟ όνειρο?
δεν ξέρω αλήθεια ποιό είναι πιο δύσκολο.
κάποιοι προσπαθούν να με πείσουν πως είναι πιο επίπονο να ζεις...
μουλαρώνω λοιπόν και αφήνομαι.
ακόμη πιο ανοχύρωτη.

μου αρέσουν τα παιχνίδια αμνησίας.
είναι τόσο σπουδαίο το μυαλό.
αν ακούμε.

καλησπέρα κι απο δω λάκη μου
μύρισα θάλασσα και ήρθα...
:)))

Λάκης Θλιμμένος είπε...

ΣΤΟ όνειρο Μάγια μου
αυτό το εύκολο, της λύτρωσης, ξέρεις εσύ... αυτό που απορρίπτεις όταν μουλαρώνεις

... άσεμε που θα ακούσω το μυαλό!!
τούτη τη φορά θα βάλω διαπασών άλλο κομμάτι του σώματος μου, γι' αυτό και η αμνησία

βουτιά κι όπου με βγάλει...

Αλμυρούς χαιρετισμούς κι από εδώ μαγική μου ύπαρξη

Μαρία Έλενα είπε...

Καλημέρα Λάκη
Λατρεύω πολύ την θάλασσα και όταν γράφουν γι΄αυτή μου αρέσει.
Φιλάκια ...

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Μαριαλένα μου, μοιραζόμαστε τις ίδιες αγάπες... καλά που είναι απέραντη η καημένη και μας χωράει όλους!
:) :)

Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα καλή μου, φιλιά

Όναρ είπε...

Μια αλυσίδα με άγκυρα κι ένα ποίημα..εικόνα και συναίσθημα ανεκπλήρωτο..Καλησπέρες εκεί που βρίσκεσαι..στο μέρος που δεν αποκάλυψες ποτέ..σε μένα..

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Όναρ μου, ξέρεις να συνθέτεις τα πιο γαλάζια όνειρα με τις λέξεις που επιλέγεις..
:)) :))

Καλό σου απόγευμα, παραπονιάρα μου!!

Ανώνυμος είπε...

http://neraidoskorpismata.blogspot.com/
καλημερα αγαπητε μου λακη.
θα ηθελα να σου πω πως απο σημερα ξεκιναω παλι να γραφω.
καλο απογευμα να εχεις..

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Καλώς ήρθες όμορφη μου κοιμωμένη. Πολύ χαίρομαι που σήκωσες και πάλι τα πινέλα σου για να μας γεμίσεις και πάλι με τις υπέροχες ζωγραφιές της ψυχής σου (ελπίζω μόνο να μην γίνεται για τους λόγους που φαντάζομαι). Θα σε επισκεφτώ σύντομα καλή μου.
Καλά να περνάς, ΠΑΝΤΑ!