Την στρίμωξαν τα κύματαΤην φθείραν οι ανέμοι
Την λάτρεψαν ποιήματα
και έγειρε η έρμη
Απάγκιο βρήκε μια νυχτιά
(που η αρμύρα είχε δωρίσει)
σε μια μονάχη ακρογιαλιά
εκεί για να σαπίσει
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Μ. Ραδοπούλου - Τ. Τσαντήλας (εκδόσεις Αρμός)
Μαρία Νικολάου (εκδόσεις Αρμός)
Πνευματικά δικαιώματα
Τα πνευματικά μου δικαιώματα, ..., γνωρίζοντας την υπεραξία της μοιρασμένης στιγμής, δεν είναι κατοχυρωμένα! {Αερικό}
Πληροφορίες
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2009
(29)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
-
▼
2008
(65)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (18)
- ► Ιανουαρίου (8)
Ακούω ...
προ-αιρετικά και ατημέλητα
Μ. Ραδοπούλου - Τ. Τσαντήλας (εκδόσεις Αρμός)
Ανατολικά της Ποίησης
Μαρία Νικολάου (εκδόσεις Αρμός)
Έχω ερωτευθεί ...
Well, I been down so God-damn long
that it looks like up to me
Now, why don't one of you people
c'mon and set me free?
{Jim Morrison}
Σε πολιτείες σκοτεινές κάτω απ' τη γη
καθώς η άνοιξη δεν θα 'ρχεται θ' αργεί
Θα ερωτευόμαστε ο ένας τη σκιά του αλλουνού
θα 'μαστε λίγοι οι εκλεκτοί κι οι τυχεροί
{Γ Αγγελάκας}
... και για να κλάψεις χρειάζεσαι όρεξη!
{άγνωστη}
Έφερε το όπλο στον κρόταφο ενώ το σούρουπο έδινε τη θέση του στην νύχτα. Στη νύχτα που μέσα της μεγάλωσε. Στη νύχτα που την περπάταγε. Στη νύχτα που την έλουζε. Στη νύχτα...
{Νεράιδα της βροχής}
Η έρημος είναι απέραντη και χωρίς διασταυρώσεις
{Νεράιδα της βροχής}
Ψυχανέμισμα
{Νότα}
Είναι πιο κρύα σε παρένθεση
{Maya}
that it looks like up to me
Now, why don't one of you people
c'mon and set me free?
{Jim Morrison}
Σε πολιτείες σκοτεινές κάτω απ' τη γη
καθώς η άνοιξη δεν θα 'ρχεται θ' αργεί
Θα ερωτευόμαστε ο ένας τη σκιά του αλλουνού
θα 'μαστε λίγοι οι εκλεκτοί κι οι τυχεροί
{Γ Αγγελάκας}
... και για να κλάψεις χρειάζεσαι όρεξη!
{άγνωστη}
Έφερε το όπλο στον κρόταφο ενώ το σούρουπο έδινε τη θέση του στην νύχτα. Στη νύχτα που μέσα της μεγάλωσε. Στη νύχτα που την περπάταγε. Στη νύχτα που την έλουζε. Στη νύχτα...
{Νεράιδα της βροχής}
Η έρημος είναι απέραντη και χωρίς διασταυρώσεις
{Νεράιδα της βροχής}
Ψυχανέμισμα
{Νότα}
Είναι πιο κρύα σε παρένθεση
{Maya}
15 σχόλια:
Κουραστηκε?
:(
απογοητεύτηκε Naya μου, και θέλει να τελειώσει
Καλό σου ξημέρωμα
(το επόμενο δικό σου)
σε έρημες ακρογιαλές σαν βρίσκει η ψυχή να ξαποστάσει, ίσως για λίγο αναβάλλει την απόφαση να παραιτηθεί...
...γιατί θα δει μια κίνηση και θα ξεχάσει πως δεν υπάρχει κάτι για να κρατηθεί...
κι έτσι ανάσα θα πάρει ψεύτικη, νομίζοντας πως προχωρά
κι όταν τα μάτια της ανοίξει
θα φύγει ήρεμα και απαλά...
φιλιά βρόχινα...
Βροχερή μου νεραϊδούλα, περιέγραψες την τελευταία της ελπίδα, το στερνό της όνειρο, το χαμόγελο που ποτέ δεν ήρθε, την λύτρωση που τόσο πολύ επιθυμεί ...
... ίσως και να συμβεί
Πολύ καλημέρα και από εδώ
Γιατί "να σαπίσει";
και όχι
"για να ηρεμίσει";
ή "για να ξανακινήσει";
ή "για να μη ναυαγίσει";
Τέτοια τέλος πάντων...
Λάκη μου ειναι πανεμορφο.
Χαιρομαι που σου εδωσα μια μικρη εμπνευση..
Γιατί η παρένθεση?
Φιλια πολλα και καλη βδομαδα σου ευχομαι.. :)
Να πω (μιας και διαβασα του Αλεξανδρου το σχολιο) πως και γω τελικα αν το χα γραψει την ιδια λεξη θα εβαζα.. Να "σαπισει"..
Ισως αυτη να ναι η ψυχολογια μου αυτον τον καιρο, μα αυτο μου ταιριαζει περισσοτερο.
Όπως το νιώθει καθένας και κάθε φορά Αλέξανδρε... μα εάν προσέξεις, μια "σαπισμένη θλίψη" δεν απέχει πολύ από αυτά που αναφέρεις (νομίζω)... όπως το νιώθει καθένας
:))
:))
Σε ευχαριστώ πολύ που πέρασες. Να έχεις ένα όμορφο βράδυ
Αν δεν έγραφες απο που εμπνεύτηκες , δεν θα έκανα το παραπάνω σχόλιο.
Το "σαπίσει" μου γεννά φράσεις όπως
"σαπίζω στη φυλακή"
"σε σάπισα στο ξύλο"
κλπ.
Γι΄αυτό η παρατήρησή μου, η οποία δεν αναιρείται απο το γεγονός πως η ίδια η Μαρία λέει πως θα χρησιμοποιούσε την ίδια λέξη.
Καλό βράδυ.
Μαρία μου, πάντα μου δημιουργείς όμορφες εικόνες αλλά η συγκεκριμένη σου ανάρτηση ήταν το κάτι άλλο. Πολύ χαιρομαι κι εγώ που μπορεσα να βγαλω κάτι που ξέρω ότι έχει περάσει επιτυχώς όλες τις "κριτικές" σου, κι ας ξεκίνησε περισσότερο ως εγωισμός για να σου αποδείξω ότι η υπομονή έχει τις περισσότερες φορές καλά αποτελέσματα.
Φιλια πολλά καλή μου, σ ευχαριστώ πολύ για όλα
Ναι αλεξανδρε καταλαβαινω, αλλα θα προτιμούσα να αφήσουμε τις πολιτικές μας εμπειρίες έξω από τη συζήτηση...
(ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι το χιούμορ μου)
Να 'σαι καλα, μ εκανες και χαμογέλασα
κάποιες φορές η 'ψυχή' των άψυχων
μου δίνει ζεστασιά...
ότι δεν είμαστε μόνοι εδώ.
έτσι. παιδικά και ονειρικά.
και μετά
νοιώθω άσχημα
όπως τώρα
τα γηρατειά μιας βάρκας θα μου πεις...
αλλά είναι κάποια 'πράματα' που ζουν μαζί μας.
μου άρεσε η προσοχή σου
στην πολυκαιρισμένη ζωή της...
πολύ τρυφερό.
πολύχρωμη καλησπέρα λάκη μου
χχχχχχχχχχχχχ
Maya μου, βλέπουμε τον υλικό κόσμο με τη ίδια ματιά....
:))
:))
Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο σου
Καλό βραδάκι σου εύχομαι μαγική μου ύπαρξη
Τουλάχιστον θα σαπίσει ήρεμη..εμείς θα έχουμε αυτή την ευκαιρία..; Καλημέρες πολλές & άκρως γοητευτικές..
Ρητορική η ερώτηση σου. Δεν νομίζω να θες απάντηση;
Καλό σου απόγευμα όναρ μου
Δημοσίευση σχολίου