Οι προσμονές

Που και που κλαίνε.
Ξεφυλλίζουν ανύπαρκτα δειλινά
και κλαίνε

Αργοχορεύουν Ζάλογγους
γύρω απ’ το ίδιο δέντρο
που χάρασσα κρυφά,
με τα λειψά ονόματα
και τα κομμένα κλαδιά

Ανθίζουνε τα βράδια
και μαραζώνουν
σ’ ένα ποτήρι κρασί
Αναζητούν απέλπιδα
τσεκούρια να υψώσουν

κι η φλούδα σκληραίνει
και τα ονόματα βουβά
κι ένα σχοινί σφίγγει
(όπως τα δάχτυλα, στο ποτήρι που αδειάζει)
και τα κλαδιά σπάνε

και... που και που
κλαίνε

Δε μήνυσες ποτέ.
Ντύθηκε το πουκάμισο;
Είδες την Ελένη;
Εγώ, στην Τροία πάντα ξεψυχώ
ή σ’ άλλη πόλη χαμένη

Τρία Χάικου με Ονοματεπώνυμο

– του Ανεκπλήρωτου Έρωτα –
Πλάτανε πλάνε
πόσα μου πείρες χρόνια
φύλλα να ρίχνεις



– της Παρεξηγημένης Διαφορετικότητας –
Ανήλιε(*), ντύσου
τη νύχτα που έδινες,
νυχιές γεμάτος(**)



– των Νεκρών Λαθρομεταναστών –
Μικρούλα βάρκα
ψυχές έκλεψες τόσες
πιλότος ψεύτης

(*) Ανήλιος ή νήλιος (Typhlops vermicularis – Τύφλωπας ο σκωληκοειδής) είναι ένα μικρό σε διαστάσεις φίδι που μοιάζει με ευτραφή γεωσκώληκα, ζει μονίμως κάτω από την επιφάνεια της γης και τρέφεται με μυρμήγκια και άλλα μικρά έντομα. Αν και από πολλούς θεωρείται εξαιρετικά δηλητηριώδη στην πραγματικότητα είναι εντελώς ακίνδυνο.

(**) Οι οικιακές γάτες αρκετές φορές (συνήθως ως παιγνίδι) μπορούν με ευκολία να σκοτώσουν φίδια, καταφέρνοντας τα πολλαπλά χτυπήματα με τα νύχια τους.

Αυτά που μίσησα γεννώ

Αφιερωμένα στην καλή μου δασκαλίτσα που τώρα μπορεί να κρυφογελάει

Άγγιξα λάθος
Θεοί, χρωστάτε μύρια!
Βλέμματα θρήνοι

-- x --

Κόκκινο γράμμα,
σέρνεται γύρωθε μου
το άρωμα σου

-- x --

Ανθέ μου κλείσε,
κήπους στολίζεις στέρφους
κ’ αίμα δε βγάνεις