Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008

Αναμέτρηση


{εμπνευσμένο από ανάρτηση της Μύριαμ στο blog: Beyond stars }

Δεν ήταν ο παγωμένος χρόνος
που μετρούσα
ούτε οι υπερπροσδιορισμένες ανισότητες
που υπόβαλλα στη διάρκεια του
Το θάρρος μου μετρούσα
να βουτήξω στο κενό
Ήταν όμως μια κουτσή ελπίδα
που μηδένισε πάλι όλες μου τις εξισώσεις

Μα ο χρόνος πάλι παγωμένος έμεινε
Το μέτρημα ίσως θα πρέπει να ξαναρχίσω
3, 2, 1, ...

12 σχόλια:

Myrto είπε...

ω ναι..
σου ειπα οτι επρεπε να γίνει
εγγραφή..
ειναι πολύ καλό για να μείνει
σχόλιο..
σ'ευχαριστώ Λάκη μου...
μια καλημέρα και μια
ευχή για ομορφη κυριακή..
(i'm watching u..:):)))

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Έγώ πρέπει να σε ευχαριστήσω καλή μου για την έμπνευση.
Να 'σαι καλά που πέρασες από εδώ.
Να έχεις κι εσύ μια όμορφη Κυριακή
Thanks once nore

Ανώνυμος είπε...

"Eκτοτε λοιπόν αγνοείται η τύχη του.Πορεύεται εκτος των τειχών,εντός των βυθών.Πορεύεται αφήνοντας μονο κάποιες φυσαλίδες,που φτάνουν πού και πού στην επιφάνεια νομίζοντας τες μάλιστα σημάδια,αγνοώντας,εκ προθέσεως μάλλον,πως οι ισοβίως επιπλέοντες αδυνατούν να ερμηνεύσουν την προέλευση των φαινομένων."

Αποσπασμα απο το αγαπημένο Ο Δυων Ανατελλων Και η Πανσεληνος Βροχη του Γιωργου Πηττα.

Την πιο Αερινη ευχη μου για μια ομορφη Κυριακη και την αγαπη μου.
Και να ξέρεις οτι το Αερικο δεν τ`αγγιζει ουτε Χαδι ουτε Δαγκωματια γιατι ειναι Αυρα εσπερινη και θροισμα ψυχης.:))

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Αερικό μου γλυκό, είσαι αιθέρινη ψυχή και το πέρασμά σου από εδώ πάντα με μαγεύει.
Υπέροχο απόσπασμα μου κατέθεσες στο σχόλιο σου. Θα πρέπει να το διαβάσω κάποια στιγμή.
Φιλιά για μια αέρινη Κυριακή και σε σένα. Ευχαριστώ.

Γωγώ Πακτίτη είπε...

"ήταν όμως μια κουτσή ελπίδα..."

Λάκη,
υπέροχο...!!!

μου θύμησες αυτό που μου λέει
η μητέρα μου πάντα...
προσπάθησε και κούστα κούτσα
θα το καταφέρεις...
ναι! τώρα καταλαβαίνω...

μια όμορφη Κυριακή να έχεις...:)

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Καλοοοο! Και έξυπνο.
Μάλλον κάπως έτσι είναι
Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία
Ίσως σήμερα να την βλέπω πάλι κούτσα-κούτσα να μου χαμογελά.

Σ' ευχαριστώ Γωγώ, να περνάς και εσύ καλά

Δημήτρης είπε...

Πόσες φορές η ελπίδα δε μηδένισε
βαριές προηγούμενες σκέψεις;
ανηφόρισε μόνη της..
όταν όλα έμοιαζαν νεκρά
και δικαιώθηκε;
πόσες;

Λάκη, την καλησπέρα μου
μια όμορφη Κυριακή

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Δεν θέλω να φανώ απαισιόδοξος :)) :)) :))
αλλά δεν δικαιώθηκε και πολλές φορές
Για να λέμε και του στραβού το δίκιο. (βλ. υποφαινόμενο)
Αλλά σε γενικές γραμμές έχεις δίκιο Δημήτρη (θα πρέπει να είναι εξαιτίας του επιθέτου).

Σ' ευχαριστώ που πέρασες σήμερα.
Καλό υπόλοιπο Κυριακής

Μαρια Νικολαου είπε...

Kι ύστερα...;
Υστερα τι...;
Ποιο νούμερο..ποια αισθηση...
Και το μηδέν..;

Καλησπέρα Λάκη..

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Ύστερα...
Ότι βγάλει η εξίσωση των ανισοτήτων...

Καλησπέρα Μαρία μου

Γιώργος Πρίμπας είπε...

... Λάκη καλημέρα κι εδώ!
Κακώς το φοβήθηκες το μηδέν!
Άλλο μηδέν, άλλο τίποτα...

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Γιώργο, με τιμάς αφάνταστα αφήνοντας σχόλιο εδώ. Και ναι θα συμφωνήσω μαζί σου.
Σ' ευχαριστώ για το πέρασμά σου.
Πολύ καλημέρα και καλή εβδομάδα και σε σένα.