Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008

Οπτασία


Ήταν εκείνη την άναστρη νύχτα
που αδιάφορα προσπέρασες
καθώς κινούσες, ανατολές να χρωματίσεις.
Νύμφη των λιμνών και των ονείρων

Το φεγγάρι ζηλόφθονα σε κοίταξε,
μα χλώμιασε στη λάμψη σου
κι έσβησε, σκυφτό από ντροπή

Δεν τόλμησα τ' άρωμά σου να γευτώ
από φόβο μήπως τυφλωθώ
Ανάσαινα τ' ουρονοπατήματα σου
και θρηνούσα
για τα φτερά που ξόδεψα σε εφήμερες πτήσεις
Άνοιγα με μανία τις παλιές πληγές
πόνο πτώσεων να επαναφέρω
Πλήρη αμνησία..

Η τροχιά σου
ανάγλυφη στο μέρος της καρδιάς

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

απλά τελειο...καλησπερα

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Καλησπέρα "μαγική" επισκέπτρια.
Σ' ευχαριστώ για το πέρασμά σου και το ενθαρρυντικό σου σχόλιο.
Ελπίζω να σε ξαναδώ.
(ωραίο το όνομα που διάλεξες)
Να έχεις ένα όμορφο βραδάκι.

Μαρια Νικολαου είπε...

"Δεν τόλμησα" λες...
και απαντώ "να τολμας"...... τα παντα !!
Από τις ωραιότερες εγγραφές σου Λάκη.
Καλημερα και καλή σου βδομαδα

Γωγώ Πακτίτη είπε...

η νύμφη της ψυχής σου
την πένα σου οδήγησε
σε λέξεις ονειρεμένες...

καλημέρα Λάκη!
καλή βδομάδα!

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Όπως βλέπεις Μαρία τόλμησα και έγραψα κάτι με ασυνήθιστη θεματολογία για μένα.
*
Γωγώ σ' ευχαριστώ και να σου πω την αλήθεια, πράγματι μια νύμφη οδήγησε τις λέξεις μου (ξέρει αυτή), αφού τούτα τα μονοπάτια είναι πρωτόγνωρα για μένα.

Καλή μέσα και καλή εβδομάδα και στις δύο σας.

Ανώνυμος είπε...

Χμμμ...Οσοι περνουν τη χωρα της Απογνωσης παθαινουν Αμνησια..οπως λεει ο Αγγελάκας..!! :)Mα για τη χωρα της ψυχης αυτη ειναι μια αγνωστη λεξη.Πανεμορφη η Οπτασια σου...βρε λες να`μαι και `γω κατα βαθος θλιμμενο Αερικο και δεν το`χω καταλαβει..???χαχαχαχα...:))
Γραφε Λακη μου διοτι εκ των προτερων γνωριζω οτι το ωραιοτερο ποιημα θα μας το δωσεις σε ανυποπτη στιγμη και χωρις καμία θλιψη.Καλο απογευμα απο καρδιας σου εύχομαι.Την αγαπη μου.:))

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Εεεε όχι και θλιμμένο αυτό το κομμάτι. :)) :))
Θλίψη όλη κρύβουμε μέσα μας και μη γελιέσαι. Πέραν τούτο όποιος με στραβό κοιμάται ...
Πολλά φιλιά καλό μου αερικό και σ' ευχαριστώ πολύ.

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

"δεν θα μπορούσα
άλλωστε
να μη χαραξω
τη μορφή που σχεδόν άγγιξα
με τα δάχτυλα του φεγγαριού
στη αριστερη πλευρά μου.."

καλησπέρα λακη μου..
απο τα καλυτερα σου...
την αγάπη μου..:):)

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Πανέμορφο το αποτύπωμά σου Μαρία μου.
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ;)
Να έχεις ένα πανέμορφο βράδι και καλό ξημέρωμα.
ΧΧΧ

Μαρία Έλενα είπε...

Πολύ όμορφο
Συγχαρητήρια.
Φιλάκια ...

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Σε ευχαριστώ καλή μου για τα καλά σου λόγια και καλώς ήρθες στο φτωχικό μου.
Να έχεις ένα πανέμορφο βραδάκι.

Δημήτρης είπε...

Απ'το φόβο να μη σε τσαλακώσω..
σ' άγγιξαν ξένα χέρια!

υπέροχο, Λάκη.
διαχρονικό στίγμα
τ' ανάγλυφο της, όμως!

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Τα όνειρα μας κανένας δεν μπορεί να τσαλακώσει γιατί είναι βγαλμένα από τη ψυχή και είναι χαραγμένα με αναξίτηλα γράμματα μέσα στην καρδιά μας.

Ευχαριστώ Δημήτρη. Να έχεις μια όμορφη μέρα.