Τρίτη 13 Μαΐου 2008

Give me reasons


Νιώθω σαν εκείνο το ιππότη που μια μεγάλη φυσική καταστροφή του εξαφάνισε όλο του το βιος και του πείρε όλους του υποτακτικούς. Σαν εκείνο τον ιππότη που γυρνώντας νικητής από την τελευταία μάχη μαθαίνει ότι ο Βασιλιάς του πέθανε από μια άγνωστη και ανίατη αρρώστια. Σαν εκείνο τον ιππότη που βλέπει την πριγκίπισσά του να ξεψυχάει μέσα στην αγκαλιά του καθώς το φαρμακωμένο αίμα από το ανεπαίσθητο δάγκωμα μιας τυχαίας οχιάς πνίγει και τα τελευταία κύτταρα των ματιών της. Νιώθω σαν εκείνο τον ιππότη που περιπλανιέται σε ξένη γη χωρίς σκοπό και αιτία.
Give me reasons not to...

Τα μεσημέρια κάθομαι κάτω από πανάρχαια πλατάνια παρακαλώντας τους θεούς του δάσους να με λυτρώσουν από την αναίτια ετούτη περιπλάνηση. Να στείλουν κάποιο μεγάλο θηρίο να με καταβροχθίσει καθώς αποκαμωμένος θα κλείνω τα μάτια για λίγη ηρεμία. Να στείλουν τον πιο δόλιο ληστή τους να μου αρπάξει ότι μου έχει απομείνει. Να στείλουν τον πιο ταλαντούχο μάγο τους να με μεταμορφώσει σε βράχο σε απάτητη κορφή.
Give me reasons not to...

Τα βράδια βυθίζομαι στα νερά των ποταμών προκαλώντας τις νύμφες των λιμνών να με λευτερώσουν από αυτή την ανήθικη τιμωρία. Να με μουδιάσουν με τα αρώματα των μαγικών νούφαρων. Να εισχωρήσουν μέσα στο κορμί μου. Να γιομίσουν το κεφάλι μου με τις απίστευτες παραισθήσεις τους. Να με παραδώσουν στην αιώνια τρέλα. Να νιώθω πως υπάρχω αλλά να μην είμαι εκεί.
Give me reasons not to...

Τα ξημερώματα ικετεύω τις νεράιδες που τρελές χορεύουν στο κατόπι μου να μου εμφανίσουν ένα χωριό καμένο από στρατιές βαρβάρων, με γυναίκες να κλαίνε για τους σφαγμένους συζύγους τους και παιδιά να μένουν άλαλα στη θέα των αποκεφαλισμένων μανάδων τους. Να σκοτωθώ για αυτούς παίρνοντας εκδίκηση για κείνα τα εγκλήματα. Να μου εμφανίσουν ξερά απέραντα χωράφια και αγρότες να προσφέρουν ανθρωποθυσίες παρθένων κοριτσιών σε δράκους βουνών για να αφήσουν μια στάλα νερό να τρέξει στα ποτάμια τους. Να σκοτωθώ για αυτούς προσπαθώντας όλους τους δράκους μονάχος να ξεκάνω.
Give me reasons to live for...

Τις ικετεύω να μου δωρίσουν μια στιγμή μόνο να αγναντέψω πάλι την αυλή μου, να προσκυνήσω τον γέρο Βασιλιά μου, να ξαναδώ τα μάτια της πριγκίπισσας μου.
Give me reasons to die for...

13 σχόλια:

Unknown είπε...

ένα χαμόγελο παιδιού στην ανάκλαση που φέρνει ο χρόνος μέσα από απάτητη σπηλιά...

ένα κελάρισμα νερού από καθάριο της ψυχής ρυάκι ξεβγαλμένο σε μονοπάτι άβατο...

λίγο μαύρο σκοτάδι άπνιχτο ακόμη στον καταρράκτη της αβύσσου. αγνό με φως από δυο πυγολαμπίδες(ναι, είναι εκεί)

μια κίνηση στης γωνιάς τον ιστό, ανεπαίσθητη από ένα κάτι (ναι,υπάρχουν ακόμη ξωτικά)...

δυο χούφτες χάραμα και μια γουλιά αστέρια σ' ένα ποτό που φέρνει όνειρα (ναι, μπορούν να φτιαχτούν καινούργια)...

κι ένα φιλί αερικού με λίγης σιωπής τη θύμηση...

I gave you some reasons to be...

καλησπέρα...με...

φιλιά βρόχινα...

M-meggie είπε...

Ο μόνος λόγος που θα σου έδινα για να πεθάνεις Λάκη μου είναι να μην είσαι αυτό που είσαι.
την καληνύχτα μου

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

your reasons
to live,
my dark knight,
lies in you
shining heart...
your reasons not to...
lies in your
tender hands

my dark blessings...

_Dark Princess_


:):)

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Ωωωωωω!
Λυρικότατοι οι λόγοι που μου ζωγράφισες βροχονεράιδα μου.

Ναι! Θα μπορούσα να ψάξω για απάτητες σπηλιές, μα φοβούμαι μήπως για κρυψώνα μόνο τις θεωρήσω.
Ναι! Θα μπορούσα να ψάξω για καθάρια νερά να ξεδιψάσω την αστέρευτη θλίψη μου, μα φοβούμαι μην τα μολύνω με τα ραμμένα μου χείλη.
Ναι! Θα μπορούσα να ψάξω για πυγολαμπίδες στο σκοτάδι, μα φοβούμαι μήπως τις φοβίσω με το μαύρο των ματιών μου.
Ναι! Θα μπορούσα να ψάξω για τα όμορφα ξωτικά που κρύβονται στις γωνιές γύρω μου, μα φοβούμαι μην μ’ αρνηθούν.
Ναι! Θα μπορούσα να χαθώ μέσα στο αμέτρητο φιλί των αερικών, μα φοβούμαι μήπως για πάντα τα ερωτευτώ.
Στο χάραμα όμως και τα αστέρια θα ΄θελα πολύ να βουτήξω μ’ όλη μου τη ψυχή μήπως στ’ όνειρο σε συναντήσω κι εκεί να αποθάνω μακριά από τα καλά και κακά της γης.

Ωραίο το ταξίδι που μου χάρισες νεραϊδούλα μου. Σ’ ευχαριστώ.
Καλό σου ξημέρωμα

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Νότα μου με κάνεις και κοκκινίζω…!!!!

Καλό ξημέρωμα καλή μου
ΥΓ. Πάντως θα ήθελα να υπήρχε κάτι παραπάνω για να πεθάνω γι’ αυτό.

Λάκης Θλιμμένος είπε...

My Dark Princess you know that you always give me the best reasons for life and death. You know that I am your eternal servant and your most humble knight by your side.

Yours for ever

Μαρια Νικολαου είπε...

Να προσέχεις τις 'πριγκήπισσες" Λάκη μου..
Μεχρι και κεινες που ζουσαν εκατονταδες χρονια πριν μολις κλεινονταν στον πύργο τους μεταμορφώνονταν σε μαγισσες

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Μέχρι στιγμής, μόνο αυτές γνωρίζω. Κι αν είναι έτσι όπως τα λες... τότε καλύτερα ποτέ να μην κλειστεί σε πύργο.

Καλημέρα και από εδώ

Γωγώ Πακτίτη είπε...

ένα πλατάνι η ψυχή σου,
που βυθίζει το άρωμα
της αναμονής...

θα την ξαναβρείς...

καλησπέρα με χαμόγελο...:)

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Γωγώ μου, τα λόγια σου βάλσαμο στην ψυχή μου!

Ίσως, ίσως όλα τα ξαναβρω, ίσως...

Καλό ξημέρωμα καλή μου

Μαρία Έλενα είπε...

Δε σου δίνω κανένα λόγο να πεθάνεις γιατί δεν θέλω.
Δικαιωμα μου δεν είναι;
Φιλάκια ...

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Κι όμως Μαριαλένα, πιστεύω πως θα ζούσαμε πιο ευτυχισμένες ζωές εάν είχαμε λόγους να πεθάνουμε.

Ακόμη θέλεις να ζω χωρίς λόγους, το κάνω ήδη....

Καλό ξημέρωμα καλή μου...

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Μία ανάρτηση της Τρίτης και Δεκατρείς δεν μπορεί παρά να έχει 13 σχόλια.

Καλή μου τύχη
(χα!χα!χα!)