Σάββατο 9 Αυγούστου 2008

Νερόλακκος


Άγρια ανάγκη, δυνατή
ως έρωτα μεγίστη ηδονή
ως ύστατη ανάσα για ζωή

Ώρα κοινή, όλων των ζώων προσμονή
τρίτη μεταμεσημβρινή
η ώρα που τους έλκει ιερή

Ένας νερόλακκος και η πορεία τους μοναχική
μια εμπειρία τόσο μαγική
χαμένες οι φοβίες και τα μίση ‘κείνη τη στιγμή

Απόλαυση μοναδική
όταν η φύση δεν λέει να κρατηθεί
καθώς η δίψα κλείνει κάθε ανοιχτή πληγή

Κι έπειτα ξανά απ’ την αρχή
Όλα τα ζώα επιστρέφουνε στη γνώριμη σκηνή
να γίνουν θύματα ή σαρκοφάγοι κυνηγοί

Έτσι μου μοιάζει κι η δική μας αφορμή
Ένας νερόλακκος να περιμένει κάπου ‘κει
να συναντιόμαστε για μια αγκάλη τρυφερή
για ένα μοναχά φιλί
να ξεδιψάμε, μήπως κι αντέξουμε ακόμα μία ανατολή

26 σχόλια:

Unknown είπε...

το νερό ενώνει...το νερό χωρίζει...

...άλλοτε σε ξεδιψάει...άλλοτε σε πνίγει...

μα είναι εκεί. μπορείς εύκολα να τ' αρνηθείς; κι αν ένα φιλί σου δίνει τώρα σαν στάλα στα χείλη...ρούφα το και θα φτιάξει δυο...και τρεις...

φιλιά βρόχινα...διψασμένα και ξεδιψαστικά...

Μαρια Νικολαου είπε...

Tις αντέχουμε τις Ανατολές Λάκη μου..
Ειμαστε απ τη φυση μας απαισιοδοξοι (αν και αυτο μας βοηθά να γραφουμε, εμας τουλαχιστον που ασχολουμαστε με αυτο), μα τις αντεχουμε..Κι όσο περισσότερο πονάμε ....τόσο περισσότερη αντοχή έχουμε..

Καλά να περνάς , με χρυσοκίτρινες Ανατολές τουτα τα καλοκαιρινά πρωινά ..

jacki είπε...

Μια καληνύχτα πέρασα να αφήσω. Μια καληνύχτα υψηλής θερμοκρασία. Πυρετούλης καλοκαιρινός βλέπεις.

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Νεράιδα μου έτσι είναι λίγο-πολύ.
Ευτυχώς που υπάρχουν οι νερόλακκοι ..
Ευτυχώς που τα ζώα ακολουθούν πιστά τους κανόνες.
Συναντιόνται χωρίς να μιλήσουν, καταλαβαίνουν την ανάγκη του καθενός, και καθένα παίρνει το μερτικό που έχει ανάγκη.
Κι αποχωρίζονται χωρίς «αντίο» ή άλλες «χαζές» δικαιολογίες.
Αύριο μπορεί να μην τα καταφέρουν να φτάσουν ούτε στα μισά της διαδρομής.

Καλό σου βράδυ και καλό Σ/Κ

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Ναι Μαρία μου, τις αντέχουμε... όσο υπάρχουνε νερόλακκοι θα αντέχουμε.
Και όσο αντέχω δε θα αφήσω καμιά ανατολή να φύγει από τα μάτια μου

Να έχεις ένα όμορφο Σ/Κ καλή μου Μαρία μέσα από την καρδιά μου

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Αχχ!! Τζάκυ μου!! Αυτό κι αν είναι σύμπτωση!!! Ένα από τα ίδια!
Χαχαχαχαχαχα!!

Περαστικούλια Τζάκυ μου με γρήγορη και ανώδυνη ανάρρωση (σε νιώθω καλή μου!!!)

Δημήτρης είπε...

ύπουλη εμφάνιση της προδοσίας από τα στενά..
ο εχθρός, φρέσκους ιστούς φλερτάρει..

η Ανατολή του στη Δύση των θυμάτων του, προσανατολίζεται..
Άνθρωποι με ουρές.

Λάκη μου, καλό καλοκαίρι φίλε μου

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Αν και δεν εννούσα κάτι τέτοιο, υπέροχη η "μετάφραση" σου Δημήτρη! Φίλε μου, ξέρεις να αφήνεις αποτυπώματα που φκιάνουν πολύχρωμες "σκιές" πάνω στο πανί. Μοναδικός όπως πάντα.

Καλό καλοκαίρι καλέ μου φίλε (και μην χάνεσαι τόσο πολύ)

naya είπε...

Πολυ σωστο.Κ αν δεν ειναι το νερο ερωτας τοτε τι ειναι?Ζωη,επιβιωση,δημιουργια.Το νερο εχει την ιδιοτητα να φορτιζεται με τα συναισθηματα αυτου που το πινει,λενε.
Απο τα καλυτερα σου
Καλημερα

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Νάγια μου έπιασες το βαθύτερο νόημα μου, πολύ χαίρομαι.

Έτσι λένε εεε!!! Χμμμ... Οι δικοί νερόλακκοι θα πρέπει να κοχλάζουν καυτό νερό...
:) :) :)

Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Καλό απόγευμα/βράδυ σου εύχομαι
(ευχαριστώ για το πέρασμά σου)

Όναρ είπε...

Νερόλακκος..τόσο αρνητική εικόνα μα τόσο δυνατή λέξη..αρχικά δεν καταλαβαίνεις τί εννοεί..έπειτα το νιώθεις..και ναι είμαι χαμένη..και ναι δεν περνώ καλά..αλλά τί να λέει..όλοι ένα νερόλακκο προσμένουμε..να πιούμε ή να πνιγούμε..Καληνύχτες υγρές..

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=EHKAllqMDZw&feature=related
Λίμνες .......θαλασσες.........ερωτες!!!!

Παρ την καρδια μου και καντην νησί λέε ο καθένας μας,είτε το ομολογεί είτε όχι.Γη και νερό,φωτιά κι αγέρας δημιουργούν το ΟΛΟΝ!

Aκόμα εξαγνίζομαι....

Γωγώ Πακτίτη είπε...

στη νερένια ανατολή λοιπόν...

φιλιά Λάκη μου,
με χαμόγελο και αγάπη...:)

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Όναρ μου, σε αυτούς που έλαχε να ζούνε σε ξηρούς τόπους ή σε εποχές ξηρασίας, ένας νερόλακκος είναι πάντα μια όαση. Οι «αριστοκράτες» μπορεί να βλέπουν σε αυτόν μόνο την βρωμιά και η υποτιθέμενη «δυσωδία» να τους κάνει να κουνήσουν υπεροπτικά το κεφάλι, μα για κείνους που έμαθα να ζουν «και στον δρόμο» είναι μια ευκαιρία να ξεδιψάσουν από την συμβατικότητα της καθημερινότητας και ίσως να ανακαλύψουν την αληθινή «δροσιά» της ζωής όταν πασχίζουν να διαχωρίσουν μέσα στο στόμα τους το νερό από τη λάσπη. (οι λέξεις μέσα στα εισαγωγικά είναι για να μου θυμίζουν τους λόγους που διάλεξα την ζούγκλα της ξερής στέπας και πάνε ζευγάρι στο πριν και στο μετά – ποια είναι άραγε η δική σου αφορμή?)

Καλό απόγευμα να έχεις όναρ μου
ΥΓ. Κάτι μου λέει ότι και ο πνιγμός μέσα στον νερόλακκο θα είναι πολύ ομορφότερος από ένα αργό και καθημερινό ξεψύχισμα.. (επηρεασμένος από το σχόλιο σου, μου ήρθε μια φλασιά που ίσως κάποια στιγμή την κάνω γραπτό)

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Ο εξαγνισμός σφαιρούλα μου δεν νομίζω ότι θα σταματήσει ποτέ. Δεν θέλω να ακουστεί υπεροπτικό αλλά πιστεύω ότι κι αν ακόμη έχουμε εντελώς καθαρίσει από μέσα μας (λίγο αδύνατο μου φαίνεται) θα αρχίσουμε να εξαγνιζόμαστε και για τους άλλους.

Πως πάει το κρύωμα σφαιρούλα μου? Ελπίζω κάποια από αυτές τις μέρες να τα πούμε και από κοντά.

Καλά να είσαι γαλαζούλα μου

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Στην νερένια ανατολή και στο μεθύσι της όμορφη μου Γωγώ!!

Σ’ ευχαριστώ πολύ για το πέρασμά σου.
Τα φιλιά μου, απογευματινά και δροσερά :) :) :) :)

Ανώνυμος είπε...

Ο Νερόλακκος είναι επι-βιώση.
Το τρεχούμενο νερό,είναι ζωή.
Αυτο εχει επιλογή,εχει συνειδητότητα,εχει συνδεση με την Αέναη Ευφυία!
Είναι ταυτόχρονα "επι-σήμανση" και Ευχή καρδιάς ανάμεσα στο σήμερα και το αυριο που ξημερώνει!!!!!!
Χαίρομαι που βρέθηκες στην ζωή μου γιατι με έκανες να δω το παρα-πίσω των ανθρώπων μέσα απο το παρα-πέρα τους!

http://www.youtube.com/watch?v=SYZtVDW3B9Q&feature=related

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Δεν θα διαφωνήσω ότι πράγματι το τρεχούμενο νερό είναι "ζωή" σε σχέση με την "ανιαρή" μα συνάμα "αναγκαία" επιβίωση του νερόλακκου.
...
Για τα υπόλοιπα με "πιάνεις" πολύ "μικρό" για να τα σχολιάσω... sorry!

Πάντως να έχεις υπόψη ότι το "ξημέρωμα", το αληθινό "ξημέρωμα" γίνεται πάντα στο βάθος της ψυχής μας και στο απόλυτο σκοτάδι.

και για να βαδίσω πάνω στις δικές σου πατημασιές να τι εννοώ..

Κι εγώ χαίρομαι που σε συνάντησα σφαιρούλα μου, κι ας αδυνατώ μερικές φορές να σηκώσω το βλέμμα στο "φως" που μου δείχνεις.

Καλό Σ/Κ να έχεις

Ανώνυμος είπε...

""""""""Πάντως να έχεις υπόψη ότι το "ξημέρωμα", το αληθινό "ξημέρωμα" γίνεται πάντα στο βάθος της ψυχής μας και στο απόλυτο σκοτάδι."""""

Και σύ να ξερεις ότι εισαι στο απόλυτα φωτισμενο σκοτάδι,έστω κι αν αυτό είναιυπερβολή για τον καθένα μας!Μέρα που είναι την δικαιούσαι!

http://www.youtube.com/watch?v=-lTYxPVDXtU&feature=related

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Σφαιρούλα μου... πάντα υπερβολική!! (αλλά χρειάζεται κι αυτό)

Πάρα πολύ μου άρεσε το "δώρο" που μου άφησες γι' αυτό και μπαίνει άμεσα ανάρτηση
:) :) :)

Πολλές καλημέρες, σ' ευχαριστώ πολύ

Ανώνυμος είπε...

Θα σου πω ένα μυστικό...φαίνεται υπερβολή ότι ο νους δεν μπορεί να συλλαβει.Γιατί αυτος ειναι περιοριστικός.Η ψυχή όμως δεν εχει όρια και είναι η μόνη οπου μπορεί να αγκιζει αληθειες που φαντάζουν ψευτικες στα όρι του πεπερασμενου νου!
Σε ευχαριστω!

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Να και κάτι που ακούγεται λογικό!!!

Καλό σου βράδυ σφαιρούλα μου

maya είπε...

...
τα κλειστά σχόλια με αγχώνουν...

χάρις αλεξίου.
απο τα πιο δυνατά της τραγούδια.
απο τα σιωπηλά σου ποστ.

λάκη μου
καλημέρα.
σούφερα χρώματα απ'το μακροβούτι μου.
χχχχχχχχχχχχχχχχ

Λάκης Θλιμμένος είπε...

όχι-όχι δεν θέλω άγχος!!!
να ορίστε τα ανοίγω....
:) :) :)

Ουάου χρώματα!!!! Θα έκανες πολλά μακροβούτια!!!

Σ' ευχαριστώ πολύ μαγική μου ύπαρξη

maya είπε...

:)))))

πολύχρωμη καλημέρα!

χχχχχχχχχχχ

υγ.άμα τόχεις το σπρεχεν...
είδες τι εύγλωττα χειρίζομαι τις λέξεις?

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Να 'σαι καλά βρε Μάγια μου!! (.. και να 'ξερες πόσο πολύ χρειάζομαι σήμερα μια πολύχρωμη μέρα... για να δούμε)

φιλιά πολύχρωμα μαγική μου ύπαρξη
ΧXXXXXXXΧXΧXXΧXXX