Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Going Under - Rocker's HiFi



Ψιχαλίτσες παιχνιδίζουν
στο γυαλί του παραθύρου
Στη νύχτα της η πόλη με καλεί
με υποσχέσεις ηδονών και ευτυχίας

Είναι λάθος, τόσο λάθος
μα τ’ αποζητώ
για να δικαιωθώ

Με κατάφερες και πάλι τώρα
να βαδίζω στο πεζοδρόμιο
να μιλώ, να κινούμαι, να κοιτάζω
να στέκω
να βρωμίζω σα σκυλί
να ουρλιάζω

Οι ψιχάλες επιμένουν τώρα
στο πρόσωπο μου σαν σε τσίγκο να ηχούν
Καθεμιά τους με μαρκάρει,
φανερώνει ποιος στ’ αλήθεια είμαι
.. δεν με νοιάζει πλέον..

Με κατάφερες και πάλι τώρα
να βαδίζω για τα μπαρ
Να κοιτάζω μέσα απ’ τα χαμόγελα
Καθένα κι ένας φίλος
Κι όμως ούτε ένας

Κι μου ‘ναι τόσο, μα τόσο δύσκολο
γιατί φτιάχνω όνειρα μύρια μεσ’ τη νύχτα
και μετά ξυπνώ
εκλιπαρώντας η ψυχή να λυτρωθεί
απ’ το κενό
τον ασθμαίνοντα έρωτα
απ’ τη φρενήρη τούτη

Κι είναι τόσο λάθος..

Τώρα που ‘φτασε η μέρα
και οι παρέες τρέχουνε στο σπίτι
(σα να τους έλειψε η μοναξιά),
άσε με έξω να στεγνώσω

Φτιάξε και για μένα μια γραμμή,
ψέματα δεν θα σου πω
«Είναι η απόγνωση που με στέλνει»
και οι ψιχάλες πάνω μου χτυπούνε
Δεν το βλέπεις;
Βουλιάζω.. δίχως γυρισμό
Υποκύπτω.. δίχως γυρισμό.

Ψιχαλίτσες παιχνιδίζουν
στο γυαλί του παραθύρου
Το πρωινό μου γνέφει πίσω στο κρεβάτι
Άκου τι μου λέει:
«Βουλιάζεις.. δίχως γυρισμό»

Κάθε νιφάδα ζωής
μεσ’ τις φλέβες μου που ρέει
μου τσακίζει το μυαλό
«Πάρα πολύ κόκα»

Ψιχαλίτσες παιχνιδίζουν
στο γυαλί του παραθύρου
Στης πόλης τα φώτα η νύχτα με καλεί
για να μου πάρει κάθε δίκιο

Αμέτρητα τα φώτα στην πόλη λάμπουν
Καθένα και μια ηδονή, μια ευχαρίστηση

Είναι λάθος, τόσο λάθος
μα το αποζητώ
Σε ικετεύω.. ας είσαι αληθινή!
Αμφιβολία δεν υπάρχει
Βουλιάζω.. δίχως γυρισμό

7 σχόλια:

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Σ' έχω τόσο ψεύτικη να 'σαι
που θα σου σκόρπιζα κάθε μάταιο όνειρο,

μα ποιος είμαι εγώ να κρίνω
και πόσο πολύ σου αξίζει
να μην γινώ για σένα..

άλλος με θρέφει
κι εσύ..
αρμύρα θα 'σαι που ξεπλύνω

(πόσο μου μοιάζεις τελικά..!!)

jacki είπε...

Αμέτρητα τα φώτα στην πόλη λάμπουν
Καθένα και μια ηδονή, μια ευχαρίστηση..
Ας μείνουμε να κοιτάμε αυτά τα φωτάκια..

Και ναι.. ας είναι αληθινή..
ας είναι αληθινός..
για σένα, για μένα...
για όλους μας..

Unknown είπε...

έτσι είναι με τις ψιχάλες...

όταν γίνονται πολλές, βουλιάζεις μέσα τους. και αντί να προσπαθήσεις να βγεις, ηδονίζεσαι να πνίγεσαι και να βυθίζεσαι...

κι όλα γύρω φωνάζουν. μα ποιος τ' ακούει; και γιατί; σαν ο ουρανός αποφασίζει να παίξει με τη νύχτα, τότε τ' αστέρια γίνονται θεατές. πόσο γοητεύει η φθορά όταν την ξύνεις από πάνω σου και πληγιάζει...

πόσο γοητεύει ανάθεμά την...

φιλιά βρόχινα...

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Είναι που βρέχει Τζάκυ μου αλλιώς θα σου έλεγα "όνειρο θερινής νυκτός"

όμως ναι τα φώτα κοιτάζουμε και στις φωνές τους απαντάμε

και τα βήματα μας
μας τραβούν πάλι στους ίδιους τόπους

Σ' ευχαριστώ για την ευχή σου

Λάκης Θλιμμένος είπε...

πόσο με νιώθεις νεράιδα μου..!!

και πόσο την βροχή σου έχω εκτιμήσει..!!

και πόσο αυτές οι πληγές δεν λένε να κλείσουν

ούτε από χάδια καταλαβαίνουν, ούτε από δάκρυα, ούτε από θυμό..

.. αλλά ο βρεμένος την βροχή δεν την φοβάται (καλά-καλά!! δεν την φοβάται πολύ)

Καλό σου απόγευμα νεραϊδούλα μου

Μαρια Νικολαου είπε...

Mου άρεσε αυτο το "ψιχαλιτσες" και φυσικα βαζω την υπογραφή μου στην τελευταια φραση...

Καλημερα μικρέ μου. :)
Μου λειπεις βρε

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Μου πείρε μέρες μέχρι να βρω αυτή τη λέξη και χαίρομαι που σου άρεσε καθώς είναι η μόνη που πραγματικά προσπάθησα να "δημιουργήσω".

Όπως ίσως έχεις ήδη καταλάβει, το συγκεκριμένο είναι μια προσπάθεια μετάφρασης του αντίστοιχου τραγουδιού. Μια μάλλον αποτυχημένη προσπάθεια καθώς ήθελα πολύ να βγάλω μια ανάρτηση σχετικά με την τρέχουσα περίοδο και δεν την δούλεψα αρκετά. Υπόσχομαι την επόμενη φορά να προσπαθήσω περισσότερο και να έχω καλύτερο αποτέλεσμα.

Να έχεις μια πανέμορφη μέρα καλή μου Μαρία, κι εμένα μου έχετε λείψει πολύ και σας νοσταλγώ. Φιλιά πολλά καλή μου, σ' ευχαριστώ που είσαι ακόμα εκεί.