Τρίτη 30 Ιουνίου 2009

Light my fire - The Doors



Ψες ξέμεινα να τριγυρνώ άσκοπα στην παραλία. Το βουητό της πόλης είχε προ-πολλού κοιμηθεί. Μόνο το υπόκωφο βογκητό των μηχανών του πλοίου της γραμμής θα μπορούσες ίσως να αφουγκραστείς από μακριά. Ο απογευματινός νοτιάς είχε κοπάσει. Το μόνο που γευόσουν ήταν το ανάλαφρο χάϊδεμα των κυμάτων στην ακρογιαλιά και την ανάσα των πεύκων. Η βραδινή υγρασία την άπλωνε πάνω μου σαν άρωμα.

Προσπάθησα να μετρήσω τα βήματα μου και ούτε που ήξερα πως και γιατί βρέθηκα εδώ. Έμοιαζαν αιώνες πριν όταν ξεκίνησα. Ήταν όμορφα και ήθελα μαζί σου να το μοιραστώ. Ένα τσιγάρο κρέμασα στα χείλη μου. Από ώρα το είχα εκεί σαν να ήταν το τελευταίο μου. Μέσα στην παλάμη μου έπαιζα τον αναπτήρα σου. Εκείνον τον μωβ, αυτόν που με τον δικό μου σου αντάλλαξα. Τώρα συνειδητοποιώ ότι και οι κορδέλες στις κηδείες έχουν χρώμα μωβ.

Για άλλη μια φορά προσπάθησα μάταια να τον ανάψω. Το βίαιο ξύσιμο της πέτρας του ηχούσε παράφωνα μέσα στην μελωδία που έφτιαχνε η θάλασσα. Οι σπίθες του αντιφέγγιζαν ανώφελα μπροστά στο απέραντο φως των αστεριών. Απογοητευμένος έκανα να τον πετάξω στα βράχια παραπέρα μα τελικά τον έχωσα πίσω στην τσέπη μου ελπίζοντας δεν ξέρω κι εγώ τι.

Το τσιγάρο είναι ακόμα κρεμασμένο στα χείλη μου, σβηστό.
Come on baby, light my fire..

ΥΓ. Τελικά τον αναπτήρα σου τον πέταξα στον πρώτο κάδο σκουπιδιών που βρήκα μπροστά μου. Δεν τον χρειάζομαι πλέον για να σε θυμίζει. Σ’ έχω για πάντα μέσα μου.

12 σχόλια:

jacki είπε...

Και τι δε θα δινα να ήξερα πως ο αναπτήρας που του έδωσα παίζει μες στα δάχτυλά του..

Αχ Λάκη..
Αν μάθαινα ότι τον πέταξε θα στεναχωριόμουν...
Σίγουρα δε με έχει μέσα του..

Σίγουρα δε με θυμάται..
Καλή σου μέρα.

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Ναι, το να ξέρεις ότι το συμβολικό σου δώρο παιχνιδίζει μέσα στην χούφτα του αγαπημένου προσώπου δίνει μια κάποια συναισθηματική ασφάλεια και επιβεβαίωση. Δε λέω, δίκιο έχεις από αυτή τη πλευρά.

Τι γίνεται όμως στη περίπτωση που όλες οι ενδείξεις παραπέμπουν σε άλλα συμπεράσματα? Θα εξακολουθούσε κάποιος να κρέμεται στα σύμβολα και να παραμένει στο χτες?

Μη ξεχνάς από τη άλλη ότι οι αναπτήρες διαρκούν για συγκεκριμένο αριθμό από ανάμματα. Μετά χρειάζονται αναγόμωση, αλλιώς είναι άχρηστοι.

Δεν ξέρω μπορεί και να κάνω λάθος.

Να έχεις κι εσύ μια πανέμορφη μέρα και έναν υπέροχο μήνα.

Unknown είπε...

να...

...σ' ανάψω απ' τη δική μου φωτιά;

...κρίμα να είναι τα χείλη σου παραπονεμένα σ' ένα τσιγάρο που θέλει απεγνωσμένα να καεί...

φιλιά βρόχινα...

:)

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Για μια στιγμή πίστεψα ότι ποτέ δεν θα μου έδινες από την φωτιά σου..!!! ουφφφ!!! εφιάλτης ήταν και πέρασε..

:) :) :)

καλό βράδυ
(σ' ευχαριστώ για τις "ρουφηξιές" που μου χάρισες με την "φωτιά" σου..!!)

Mafalda είπε...

to na kratas den shmainei tipota.
Exw enan filo pou den petaei pote tipota!! den petaei dwra apo prohgoumenes ;h nyn sxeseis, apo filous, apo gnwstous, apo agnwstous... tipota!! Olo mazeuei kai mazeuei kai mazeuei...

To na kratas ton anapthra den shmainei aparaithta oti kratas kai thn anamnhsh tou allou.
Mporei apla na mhn saresei na petas tipota...

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Συμφωνώ απόλυτα. Εγώ να δεις τι μάζευα!! Μέχρι που μια μέρα ξύπνησα και διαπίστωσα ότι όλα αυτά τα αντικείμενα δεν είχαν καμία απολύτως σημασία και ούτε μου θύμιζαν τίποτα. Μάλιστα, αυτά που είχαν χαραχθεί μέσα μου ήταν αυτά που δεν τα είχα συνδέσει με κάποιο αντικείμενο. Τα πέταξα λοιπόν όλα (πάνω από 3 σακούλες σκουπιδιών) και έμεινα με ότι είχα μέσα στην καρδιά μου. Και νιώθω αρκετά γεμάτος, τόσο που ίσως να μην χωράει τίποτε άλλο.

Καλημέρα κι ευχαριστώ

Mafalda είπε...

polu omorfo tragoudaki!!

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Εεε.. καλά..!! όχι και "τραγουδάκι". ΤΡΑΓΟΥΔΑΑΑΡΑ θα ήθελες να πεις!! Κι εδώ η ερμηνεία του Jim Morrison και η δεξιοτεχνία του Ray Manzarek είναι χωρίς προηγούμενο. Το κομμάτι είναι από το πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος (Ιανουάριος 1967, 16 μήνες περίπου μετά την αρχική σύσταση τους), έγινε παναμερικάνικη επιτυχία φτάνοντας στο #1 των charts και ουσιαστικά καθιέρωσε το συγκρότημα διεθνώς. Έκτοτε το συγκεκριμένο κομμάτι έχει ερμηνευθεί από δεκάδες άλλους καλλιτέχνες σε ισάριθμες διασκευές.

Σ ευχαριστώ πολύ για το πέρασμά σου και χαίρομαι που σου άρεσε το κομμάτι. Καλό σου απόγευμα.

Μαρια Νικολαου είπε...

Tώρα ξέρεις τριγυρνω΄και γω στην παραλία...
Ελα να κανουμε παρέα :)

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Τελικά.. σ' αυτές τις καλοκαιρινές παραλίες συναντάς πολλά όμορφα πράγματα τα βράδια.

Θα σου 'ρθω στα σίγουρα να συγκρίνουμε τα νούμερα που βρήκαμε...

Σ' ευχαριστώ που περνάς..

ΜΑΡΙΑ Ρ. είπε...

φιλε μου

'οποιος προσπάθησε
βήματα
κύματα
να μετρήσει

χάθηκε στις φλόγες
χωρίς να προλάβει
να νιώσει την φωτιά

καλησπέρα :)

Λάκης Θλιμμένος είπε...

βήματα πως να μπορέσω να μετρήσω
με έσυραν φαντάσματα έως εδώ
και μέσα μου φωτιές
πολύ θα το 'θελα να καίω
μα μήτε μία σπίθα
δεν μπόρεσα ν' ανάψω
έτσι... για να λέω
πως... "έλαμψα κι εγώ"

μεγάλη μου τιμή Σκοτεινή μου Πριγκίπισσα το πέρασμά σου, σ' ευχαριστώ πολύ