Ξεκοιλιασμένες στροφέςστο μάγγανο του πικ-απ
Μουσικές παρεκτροπές
από βελόνες στέρεο για τσεκ-απ
Κόντρες στη χαμένη λεωφόρο
με μηχανή το παρελθόν
σαν έναν άληκτο φόρο
στο εκπρόθεσμο μέλλον
Φλέβες με ηρωίνη μπουχτισμένες
που αντέχουν άλλη μία ηδονή
Όνειρα και ελπίδες παρατημένες
σαν σε έρημο μοναχική φωνή
Έρωτας για κείνη, πλαισιωμένος
με μίσος για τον δικό της κόσμο
Διαμαντένιος ουρανός, αφιερωμένος
στης καρδιάς τον μακρύτερο βυθό
Ανωμάλου αγώνα δρόμος
με τέρμα άκρη γκρεμού
πρώτη φορά θα ‘ναι ο μόνος
νικητής, η μορφή του μελλοθάνατου
{19 Φεβ 1984}
5 σχόλια:
.. έγραφα τότε που τους κανόνες και τα μέτρα τα έβαζε η ψυχή.. και διαβάζω τώρα που μήτε η άνοιξη δεν μου θυμίζει.. !!
Και σου ειπα... μην περνάς απ του παράδεισου την πορτα... :)
http://www.youtube.com/watch?v=m87p4Aa6Tws
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ Ε?
ΑΛΛΩΣΤΕ......ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΧΙΟΥΜΟΡ
Αν επιτρέπεται λέει... επιβάλλεται με τα 1000, τι στο καλό όλα μαύρα θα 'ναι
αλλά που 'σαι.. ακόμα δεν μίλησα!
Θα καταλάβεις στην επόμενη ή μεθεπόμενη ανάρτηση (όχι που θα σ' άφηνα έτσι!!)
ΥΓ. Το κομμάτι κορυφαίο!!
polu dunato!!!!
Μαφάλντα μου, το κομμάτι είναι πολύ παλιό, ξέρω ότι στερείται βασικών κανόνων του έμμετρου και ποίηση δεν αποτελεί (όπως εντέχνως σχολίασε η Μαρία παραπάνω) αλλά καθώς ξανάπεσε στα χέρια μου πριν λίγες μέρες δεν μπορούσα με κανένα τρόπο να το αγγίξω για να το διορθώσω. Να διορθώσω τι δηλαδή, μια εφηβική ψυχή που προσπαθούσε να βρει εικόνες να περιγράψει αιτίες και καταστάσεις. Το έβλεπα ότι «κουτσό» ήταν αλλά επειδή μέχρι σήμερα παρόμοιες εικόνες δεν έχω μέσα μου γεννήσει, προτίμησα να το αφήσω έτσι «κουτσό» να μείνει. Εξάλλου περπάτησε κούτσα-κούτσα μέχρι εδώ και του αξίζει να πει τη δική του ιστορία χωρίς πρόσθετα τεχνητά φκιασίδια.
Χαίρομαι πολύ που σ’ άγγιξε.
Καλό σου βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου