Σπατάλησε τον έρωτα σ’ ένα μόνο θάνατο
και πλέον δεν της έμεινε μια στάλα ν’ αγαπήσει
Η μοίρα τόσο ανύποπτα την έχει στιγματίσει
της άφησε αντάλλαγμα τη θλίψη και τον κάματο
Τα χρόνια δεν της έβγαλαν κείνο το πρώτο βέλος
και οι χαρές που προσπερνούν είναι σα μοιρολόι
Της χάραξα δύο γραμμές να μοιάζουν με ρολόι
αντίθετα να την μετρούν, με χτύπους προς το τέλος
Κι όταν κοιτάζει τα λεπτά τον τοίχο να τρυπάνε
νιώθει να την τρυπά η ζωή μ’ ένα καρφί ασημένιο
κι έχει στα χείλη πυρετό και η ψυχή πονάει
Μα έχουνε μείνει δυο λεπτά που τη στιγμή μετράνε
κι αυτό το βλέμμα το υγρό στο χώμα καρφωμένο
να ζήσει ακόμα μια φορά το σώμα αναζητάει
(Λάκης Θλιμμένος - Μαρία Νικολάου)
32 σχόλια:
Ελα αγόρι μου τώρα μη μου το κάνεις αυτό...
Γράφεις ΣΟΝΕΤΟ ατελείωτο;;;
Δύο τριστιχα ακομη και θα γίνει τελειο!
Το μέτρο άψογο (για σονέτο)
Τωρα αν δεν θυμασαι πως πανε τα τριστιχα εδω ειμαστε εμεις μην το αφησουμε κουτσουρεμενο τετοιο σονετο γιατι ειναι άψογο
αλλα...μισό... :(
Κι εσύ τι θα κάνεις???
Άντε να σε δω!!
καλησπέρα
Τωρα αποφάσισε τι θες
Να το γραψω εγω το υπολοιπο δηλαδη?
Το θεμαειναι να το γραψεις εσυ
Δεν θες?
Εγω δεν εχω προβλημα
Χεχε και μετα θα το αναρτησω στη σελιδα μου
καλα ε? σουπερ!
Πράγματι άψογο - περιμένουμε τη συνέχεια (γιατί από ό,τι κατάλαβα του μέλλει να συνεχιστεί!)
Μοναδική Μαρία μου, μοναδική. Ευχαριστώ που σήκωσες το γάντι.
Φιλάκια
Τωρα εγώ τι να πω...
Με συγκινησες πάλι
Το θέμα βέβαια ήταν να το συνεχίσεις εσύ , αλλά δεν πειράζει.
Θα δω άλλο Σονέτο σου ολοκληρωμένο.
Πάντως πραγματικά σου μιλάω είναι το πιο άψογο που έχεις γραψει , και γεμάτο συναίσθημα όπως όλα σου τα γραπτά.
Προσωπικά σε ευχαριστώ.
Απο καρδιάς...
Και ξέρεις πως το εννοώ. :)
Φιλί :)
καλέ τι ποιητικός οίστρος είναι αυτός τώρα τελευταία θλιμμένο μου παιδί;
αχ,ζήλεψα (με την καλή έννοια). να γράψουμε και μαζί κάτι που να έχει αίμα και λεπίδες. πάει;
:)))
φιλιά βρόχινα...
Η συνέχεια ήρθε δια χειρός Μαρίας Ν. Νομίζω πολύ ταιριαστή.
ΥΓ. Πολύ θα ήθελα να μάθω πως και αποφάσισες να χρησιμοποιείς το elpenor σαν όνομα (εκ του Ελπήνωρ φαντάζομαι)
Λοιπον μαρία μου αυτό γράφτηκε σήμερα το απόγευμα βάσει ενός άλλου που είχα γράψει πολλά χρόνια πριν, από το οποίο κράτησα μόνο τον πρώτο στίχο.
Τελικά μου βγήκε. Πάντως σ' ευχαριστώ για το χέρι βοηθείας. (κι αν θες το βάζεις και στο δικό σου μπλογκ, εξάλλου βοήθησες κι εσύ στην γέννα με πολλούς τρόπους)
μαατς
Και η προσμονή μας δικαίωσε! Υπέροχο!
Ναι, Ελπήνωρ, Ελπήνωρ... Ο αγαπημένος μου αντι-ήρωας...
Νεραϊδούλα μου, είναι οι καταστάσεις που τα προκαλούν αλλά κυρίως που έχω κάπως ηρεμήσει από τη δουλειά.
Μέσα για τα λεπίδια σου και που σαι.. το αίμα το βάζω εγώ :) :) :)
(ακόνισε τα, και σύντομα θα βρίσκομαι σε απόσταση σφαγής)
Φιλιά πολλά νεραϊδούλα μου
Ωραία!
Αυριο θα το βαλω και γω διοτι δεν κρατιέμαι
ΕΙμαι και βιαστική τι να κανουμε!
(Μονο σε αυτα... :ρ)
Και εχω βρει και μια φωτο....
απίστευτη για το συγκεκριμένο
Τι να πω, Έλπη (μου επιτρέπεις φαντάζομαι) δεν μπορώ να κάνω καμία σύνδεση αλλά για να νιώθεις έτσι, πάσο (ίσως κάποια στιγμή μου το ξηγήσεις το όνειρο)
Τέλεια Μαρία μου.
"ες αύριον τα σπουδαία" λοιπόν (θέλω να δω και τη φώτο, είμαι σίγουρος ότι θα είναι πολύ ταιριαστή)
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΟΟΟΟΟΟ
ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΑ ΦΙΛΙΑ
Sykaki
Προτιμώ το Ελπήνωρ, για ευνόητους λόγους - νομίζω ότι δεν θα ήταν ο αγαπημένος μου αντι-ήρωας ο Ελπήνωρ, αν έφερε το χαϊδευτικό Έλπη :). Όσο για τη σύνδεση, δεν πρόκειται για ταύτιση, απλώς είναι μια συμπαθητική (λογοτεχνική) φιγούρα - ας το θέσω έτσι.
Καλημέρα συκάκι, ναι ναι η Μαρία μας είναι καταπληκτική.
Φιλιά για καλημέρα
Δεν την θυμόμουνα ολόκληρη την ιστορία του Ελπήνωρα και την κοίταξα πριν από λίγο. Βασικά δεν θυμόμουνα τον τρόπο του θανάτου του.
ΟΚ, το Έλπη καταργείται. Ελπήνορα από εδώ και μπρος αν και δεν μου κάθεται όμορφο, και πάλι καλά που δεν υπάρχει ταύτιση, αλλιως θα σου έλεγα "πρόσεχε που κοιμάσε τα βράδια"
Την καλημέρα μου με χαμόγελο
γεια σου,
δυνατοί, πολύ δυνατοί και οι δυο σας,
με συναγωνισμό υπέροχο και παραγωγικό
καλημέρα
Γεια σου και σένα άλεξ.
Η μαρία μας πάντα μας κάνει να βγάζουμε τον καλύτερο εαυτό μας
καλή σου μέρα κι από εδώ
κι είναι πιο δύσκολο να ξέρει πως μένουν μόνο δυο λεπτά για να ισοσκελίσει τόσα χαμένα χρόνια.
πραγματικά υπέροχο.
Μερικοί ούτε σε αυτά τα δυο λεπτά δεν έχουν πλέον να ελπίζουν, εξάλλου μέσα σε δυο λεπτά (και λιγότερο) μπορεί να αλλάξει ο κόσμος όλος.
Πολύ καλησπέρα Χαρά μου, σ' ευχαριστούμε για το πέρασμά σου
Ήρθα.. ξανά.
Και μου άρεσε τόσο πολύ αυτό που κάνατε..
Να είσαι καλά Λάκη μας.
Καλημέρα.
είδες, είδες.. εξελίξεις!!
Καλώς ήρθες Τζάκυ μου
Της χάραξα δύο γραμμές να μοιάζουν με ρολόι
αντίθετα να την μετρούν, με χτύπους προς το τέλος.
egrapses pali.. kai esi kai i maria..
''πριν το τελος μονο δυο ματιες,
οσο για να με λησμονησεις,
πριν το τελος δυο βελονιες
οσο για να με αγγιξεις''.
την καλημερα μου και την αγαπη μου απο την παραλυτη καρδια μου
Κοιμωμένη μου,
ξέρω δυο μάτια που δεν λησμονιούνται με τίποτα και έχουν κεντήσει πάνω στην καρδιά χαμόγελα που κάνουν το τέλος να μοιάζει με αρχή
καλημέρα κι από την πλευρά μας
φιλιά
ομόρφηνες το απεχθές .
για την πάνω αγανάκτηση λέω ...
την καλησπέρα μου λάκη μου
χχχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Γιατί οι άνθρωποι Μάγια μου να μην μπορούν μαζί να συνυπάρξουν χωρίς να αλληλομαχαιρώνονται, τον ίδιο μολυσμένο αέρα αναπνέουμε και το ίδιο σάπιο νερό μας ποτίζουν.. γιατί να είμαστε έτσι γμτ μου!!!
γυρίστε πίσω ρε μ@λ@κισμέεεεενα και κοιταχτείτε στους καθρέφτες σας
την καλησπέρα μου μαγική μου ύπαρξη
ΥΓ. ... κι όλοι οι γύρω άνθρωποι με εξαναγκάζουν, να θέλω μόνο απ' τη ζωή να φεύγω, να πεθαίνω ...
γιατί νομίζεις σπάνε καθρέφτες ?
γιατί σε έπεισαν πως είμαστε ένα ίδιο είδος οι άνθρωποι ?
και γιατί δεν κοιτάς πέρα απο τους γύρω ?
ευτυχώς πάντα θα υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ
...πριν να γίνει βρισιά .
:)))
γιατί δεν το αντέχω άλλο να προσπαθώ να βγάλω τις μάσκες κάτω από τις μάσκες τους
και πέρα από τους γύρω πάλι το ίδιο τσίρκο παίζει (νόμιζα πως όχι, μα δυστυχώς..)
άμα βρεις κανέναν να τον βάλεις σε γυάλα, να τον έχουμε για δείγμα
http://mariatweety.blogspot.com
AS PROSEUXH8OUME GIA AUTO TO NIATO, GIA AUTO TO KORITSI, TO MARAKI POU EINAI 24 ETWN MONO
Δημοσίευση σχολίου