Παρασκευή 7 Αυγούστου 2009

Ένας άνθρωπος που έγινε νησί - Πυξ Λαξ


Είμαι ένας άνθρωπος που έγινε νησί
Πρόσωπο αστείο σαν το δικό σου
Ταξιδεύω μαζί σου όπως και συ
και σκέφτομαι με το μυαλό σου

Είμαι ένας άνθρωπος που έγινε νησί
Πληροφορούμαι μαζί με σένα
Ζω μέσα απ τη δικιά σου ζωή
και έχω τα χρόνια μου δεμένα


Ακούμπησα το γυάλινο κόσμο και ξέχασα
Λέω να κρυφτώ αν προλαβαίνω
Δεν ξέρω αλήθεια πόσα έχασα
ούτε τι να περιμένω

Είμαι ένας άνθρωπος που έγινε νησί
Το αίμα μου δείχνω στις ειδήσεις
Πουλάω ένα χρώμα όπως και εσύ
και αγοράζω αναμνήσεις

7 σχόλια:

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Πόσο θα ήθελα να το είχα γράψει..!!

Mafalda είπε...

polu wraio pragmatika...

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Που να ακούσεις και το ίδιο το κομμάτι! (εάν είχα αρκετό χρόνο θα το ανέβαζα στο youtube, ίσως το κάνω κάποια στιγμή στο μέλλον)

Καλό απόγευμα Μαφάλντα μου
(μου φαίνεται μόνο εμείς μείναμε να δουλεύουμε σε αυτή τη χώρα, όλοι οι άλλοι είναι διακοπές)

καλό Π/Σ/Κ

Μαρια Νικολαου είπε...

Μην αγοράζεις τίποτα μκρέ
Κράτα τα λεφτά σου
Αν σου χαρίσουν καλως
Αν οχι αστο
Ολοι του συμφέροντος είναι
Δίνουν για να πάρουν

ΟΥΣΤ ΠΙΑ ΤΟΥΣ ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΟΛΟΥΣ

(Τωρα θα μου πεις που κολλανε ολα αυτα με αυτο που εβαλες εσυ)

Ε...ανάλογα τι του κανει του καθενος

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου καλή μου Μαρία, σε αυτό το θέμα.

Εδώ όμως ανταλλάσσεται χρώμα για κάποιες στιγμές/αναμνήσεις. Λες γι’ αυτό να έχουμε ξεμείνει άχρωμοι?

Βέβαια, όπως του κάθεται του καθενός. Εγκρίνω και επαυξάνω.

Πολλές καλημέρες καλή μου Μαρία

Χαρά είπε...

πόσο θα ήθελα να μην το χω νιώσει. είναι πάρα πολύ αληθινό.

Λάκης Θλιμμένος είπε...

welcome to the club Χαρά μου

να έχεις μια πανέμορφη μέρα και ακόμη πιο όμορφη εβδομάδα